ارزیابی اثرات بی دردی، آرام بخشی و بالینی ناشی از تزریق داروی ترامادول با آسپرومازین در اسب

هدف از این مطالعه بررسی اثرات بی دردی و آرام بخشی ناشی از تزریق داروی ترامادول با آسپرومازین می باشد. به همین منظور تعداد ۱۰ راس اسب با سن بین ۲ تا ۸ سال و وزن بین ۲۵۰ تا ۳۵۰ کیلوگرم به دو گروه ۵ راسی تقسیم شدند. به اسب های گروه تیمار، ترکیب ترامادول با دوز  ۱ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن و آسپرومازین ۲% به میزان ۰۵/۰ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن بصورت آهسته داخل وریدی (۴ میلی لیتر در دقیقه) تزریق گردید. همچنین به اسبان گروه شاهد، نرمال سالین به میزان ۱میلی لیتر به ازای هر ۴۵ کیلوگرم وزن بدن بصورت داخل وریدی دریافت نمودند. برخی از علایم حیاتی همچون درجه حرارت، تعداد تنفس، ضربان قلب، فشار خون سیستولی و دیاستولی و حرکات دستگاه گوارش قبل از تزریق دارو و در فواصل ۵ دقیقه ای تا ۶ ساعت پس از تزریق مورد اندازه گیری واقع و ثبت گردید. وسعت و میزان بی حسی احتمالی از تحریک فرو بردن یک سوزن نازک در نواحی مختلف مقعد، پرینه و پهلوها و واکنش و عکس العمل حیوان ثبت گردید. نتایج حاصل توسط آنالیز واریانس دوطرفه  (ANOVA) و آزمون اندازه های تکراری (repeated measurement) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و برای بررسی با سطح معنی داری  ۰۵/۰>P از تست چند دامنه ای دانکن استفاده شد. انجام این تزریق باعث ایجاد حالت آرام بخشی مناسب گردید در حالیکه فاقد اثرات بی دردی بود. میانگین درجه حرارت، تعداد تنفس، ضربان قلب، فشار خون سیستولی و دیاستولی و حرکات دستگاه گوارش در گروه تیمار در زمان های ۱، ۱۵، ۳۰، ۶۰ و ۳۶۰ دقیقه اختلاف معنی داری را با گروه شاهد نشان نداد. نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد که تزریق توامان ترامادول با آسپرومازین به میزان های ذکر شده سریع الاثر می باشد و آرام بخشی مناسبی را در حیوان ایجاد می کند و فاقد اثرات جانبی بوده و هیچگونه خطری برای حیوان ایجاد نمی کند، اگرچه یک داروی مناسب کاهنده درد نمی باشد.

کلیدواژه ها:

ترامادول ، آسپرومازین ، بی دردی ، آرام بخشی ، اسب