بررسی عملکرد و برخی فراسنجههای بیوشیمیایی سرم متعاقب درمان مداوم و مقطعی با انروفلوکساسین در طیور گوشتی مبتلا به کلی باسیلوز

عوامل آنتی بیوتیکی بطور گسترده ای به منظور کاهش خسارات ناشی از باکتری اشریشیاکولای در صنعت طیور استفاده می شوند. هدف از مطالعه حاضر مقایسه دو روش تجویز مقطعی و ممتددار انروفلوکساسین بر عملکرد و برخی فراسنجه های بیوشیمیایی بود. در این مطالعه تعداد۴۵۰ قطعه جوجه گوشتی مبتلا به کولی باسیلوزیس انتخاب و بصورت تصادفی در سه گروه ۱۵۰ قطعه ای هر کدام با ۳ تکرار توزیع شدند. درگروه اول، انروفلوکساسین با روش ممتد به مدت ۴ روز و درگروه دوم به روش تجویز مقطعی به مدت ۴ روز و روزانه ۸ ساعت استفاده شد. سپس از هر گروه تعداد ۲۱ نمونه خونی اخذ و با آزمایش های بیوشیمیایی میزان ALT،AST، پروتئین تام،ALP  و کراتینین اندازه گیری شد. علائم کالبدگشایی و بالینی نیز ارزیابی گردید. به منظور مقایسه نتایج مطالعه از آزمون T مستقل و نرم افزار آماری SPSS ویرایش ۲۲ استفاده بعمل آمد. بین دو روش تجویز دارو از نظر میزان AST و ALT اختلاف آماری معنی داری وجود داشت(۰۵/۰P<). درگروه درمان ممتد میزان گلبول های سفید و هتروفیل کاهش معنی داری داشت (۰۵/۰P<). میزان درصد لنفوسیت، منوسیت و هماتوکریت بین دو گروه اختلاف معنی داری نداشت(۰۵/۰انروفلوکساسین در درمان کلی باسیلوزیس نتایج بهتری داشته و این روش منجر به کاهش هزینه های استفاده از آنتی بیوتیک در تولید طیور می شود. بنابراین تجویز مقطعی دارو برای درمان کلی باسیلوزیس پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

کلی باسیلوزیس ، انروفلوکساسین ، تجویز مقطعی ، تجویز ممتد ، اندیس های بیوشیمیایی