تاثیر عصاره الکلی بره موم بر فعالیت پروتئازی جدایه های بالینی کاندیدا آلبیکنس

کاندیدا آلبیکنس  (Candida albicans)  یکی از شایع ترین مخمرهای فرصت طلب انسانی و حیوانی است و در افراد دارای نقص سیستم ایمنی طیف وسیعی از بیماریها را ایجاد میکند. از مهم ترین فاکتورهای حدت در این مخمر میتوان به آنزیم های ترشحی پروتئاز اشاره کرد که نقش مهمی را در بیماریزایی و تهاجم ایفا می کند. شکست درمان مبتلایان به عفونتهای ناشی از کاندیدا آلبیکنس با داروهای ضد قارچی رایج̜ تحقیق بر روی عوامل ضد قارچی جدید  را اجتناب ناپذیر میکند. در این راستا فعالیت پروتئازی جدایه های کاندیدا البیکنس در حضور عصاره الکی بره موم بررسی گردید. نمونه های مورد نظر از ضایعات دهان (۱۵)˓ ناخن (۸) و واژن (۱۵) جدا شدند. در ابتدا فعالیت پروتئازی درتمام جدایه ها محاسبه گردید سپس از کمترین غلظت ممانعت کننده عصاره الکلی بره موم بدست آمده در مطالعه قبلی، برای ارزیابی فعالیت پروتئازی در گروه تیمار استفاده گردید. نتایج نشان داد، میانگین کمترین غلظت مهار کننده و کمترین غلظت کشنده بره موم برای تمامی جدایه های مورد مطالعه به ترتیب ۶/۳۶۰ و ۱/۱۲۵۰ میکروگرم در هر میلی لیتر تعیین گردید. میانگین فعالیت پروتئازی در گروهای ناخن، واژن و دهان به ترتیب برابر است با  %۰۳/۰± ۲/۰˓ %۰۶/۰± ۳۴/۰ و %۰۶/۰ ± ۳۵/۰ محاسبه گردید. فعالیت پروتئازی تمام گروه ها پس از تیمار با بره موم  نسبت به گروه کنترل به طورمعناداری کاهش پیدا کرده است P<۰.۰۰۰۱)). با توجه به  خاصیت بره موم در کاهش فعالیت پروتئازی در جدایه ها شاید بتوان از آن در کاهش بیماریزایی و درمان عفونتهای کاندیدایی بهره جست.