ارزیابی آسیب شناسی بافتی نانوکامپوزیت تری کلسیم فسفات در مقایسه با نانوکامپوزیت هیدروکسی آپاتیت بر روند التیام نقیصه ایجاد شده در استخوان ران خرگوش

از دست دادن قطعات استخوانی که اغلب ناشی از ضربه، عفونت، برداشت توده و یا حتی عدم بازسازی کامل استخوان پس از شکستگی های پیچیده می باشد یکی از چالش های همیشگی در پزشکی و دامپزشکی محسوب می شود. طی دهه های اخیر تلاش های فراوانی به منظور دست یابی به موادی که توانایی بازسازی استخوانی بالایی داشته باشند و بتوانند جایگزین مطمئن پیوندهای اتوگرافت یا زنو گرافت شوند، انجام شده است. در این مطالعه از ۴۵ سر خرگوش نر بالغ نیوزلندی ۸-۶ ماهه با وزن ۵/۰±۳ کیلوگرم که بطور تصادفی به ۳ گروه ۱۵تایی تقسیم شدند استفاده شده است. طی جراحی انجام شده بر روی استخوان ران هر خرگوش نقیصه ای بصورت دو طرفه و به قطر ۶ میلی متر ایجاد شد. درگروه اول (شاهد) از هیچ ماده ای استفاده نشد، در گروه دوم از نانوکامپوزیت هیدروکسی آپاتیت و در گروه سوم از نانو کامپوزیت تری کلسیم فسفات برای پر کردن نقیصه استفاده شد. نمونه های استخوانی طی روزهای ۱۵، ۳۰ و ۴۵ جهت ارزیابی های هیستوپاتولوژی برداشت شدند و برای ارزیابی از ۴ شاخص جوش خوردن، اسفنجی شدن، کورتکس و مغز استخوان استفاده شد. نتایج نشان داد که میزان التیام در گروه نانوکامپوزیت تری کلسیم فسفات در مقایسه با سایر گروه ها بصورت معنی داری بیشتر بوده است.بنابر این با توجه به نتایج حاصل می توان اذعان نمود داربست استخوانی نانوکامپوزیت تری کلسیم فسفات تاثیر مثبتی بر روند التیام داشته و قدرت استخوان سازی مطلوبی دارد، بنابراین می تواند استفاده گسترده ای در جراحی های ارتوپدی و همچنین مهندسی بافت داشته باشد.

کلیدواژه ها:

نانوکامپوزیت تری کلسیم فسفات ، هیدروکسی آپاتیت ، نقیصه استخوان ران ، التیام استخوان ، خرگوش