آسیب شناسی بافتی پانکراس در موش های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین و تحت درمان با عصاره اتانولی گیاه خرفه

بیماری دیابت شیرین شامل مجموعه ای از اختلالات متابولیک است که روی هم باعث افزایش قند خون می شوند و عواملی چون ژنتیک، عوامل محیطی، عادات و سبک زندگی در ایجاد آن دخالت دارند. در این مطالعه به منظور بررسی اثر عصاره الکلی گیاه خرفه بر آسیب شناسی بافتی پانکراس در  موش های صحرایی دیابتی از ۳۶ سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار استفاده گردید که در شش گروه به ترتیب شامل: ۱- کنترل سالم، ۲- دیابتی با استرپتوزوتوسین، ۳- دیابتی با استرپتوزوتوسین و درمان با دوز ۲۰۰ mg/kg عصاره خرفه به مدت ۴ هفته(T۱)، ۴- دیابتی با استرپتوزوتوسین و درمان با دوز ۴۰۰ mg/kg عصاره خرفه به مدت ۴ هفته(T۲)، ۵-درمان با عصاره خرفه با دوز ۲۰۰mg/kg به مدت ۴ هفته و سپس دیابتی کردن موش ها با استرپتوزوتوسین(T۳)، ۶-درمان با عصاره خرفه با دوز ۴۰۰mg/kg به مدت ۴ هفته و سپس دیابتی کردن موش ها با استرپتوزوتوسین(T۴) مطالعه شدند. پس از پایان دوره آزمایش تمام موش ها پس از بیهوشی، آسان کشی شده و پانکراس آنها به منظور تهیه مقاطع هیستوپاتولوژی در فرمالین بافر ۱۰% قرار داده شد.  نتایج آسیب شناسی بافتی نشاندهنده تخریب جزایر لانگرهانس و نکروز سلول های جزایر و نفوذ سلول های التهابی در گروه دیابتی بود که شدت این جراحات در گروه های درمان با عصاره خرفه کاهش معنی داری را نشان داد. این کاهش در گروه های T۳ و T۴ نسبت به بقیه بیشتر بود. نتایج این مطالعه نشاندهنده اثرات ضد دیابتی عصاره گیاه خرفه می باشد که احتمالا این نقش را از طریق خاصیت آنتی اکسیدانی خود ایفا می کند.

کلیدواژه ها:

گیاه خرفه ، موش صحرایی ، دیابت ، استرپتوزوتوسین