آسیب شناسی سیاست های اشتغال زایی دولت در استان خوزستان با تاکید بر طرح بنگاه های زود بازده در سالهای ۱۳۸۴-۱۳۹۱ در راستای برنامه ریزی منطقه ای و توسعه پایدار

در قانون برنامه چهارم توسعه، دولت برای مشکل بیکاری و ایجاد اشتغال،آیین نامه اجرایی گسترش بنگاه های اقتصادی کوچک زودبازده و کارآفرین را تصویب کرد. طرح مذکور از سال۱۳۸۴فعالیت خود را آغاز نموده و اکنون نزدیک به حدود یک دهه است که از فعالیت این طرح می گذرد. بنابراین برای بررسی چگونگی عملکرد اجرای طرح مذکور، این پژوهش کوشیده که به آسیب شناسی عوامل کلیدی در موفقیت و شکست سیاست های اشتغالزایی دولت در استان خوزستان (بنگاه های زودبازده) در فاصله سال های۱۳۹۱-۱۳۸۴ بپردازد؛ دراین راستا این پرسش مطرح که سیاست های اشتغالزایی دولت در استان خوزستان (بنگاه های کوچک) عوامل کلیدی موفقیت و شکست آن چگونه رتبه بندی و آسیب شناسی شده است؟ در حقیقت عدم برنامه ریزی سیستمی و سیاستگذاری منطبق با نیازهای استان، ضعف و ناکارآمدی سیستم نظارت در حوزه اجرایی سبب شده که در یک نگاه کلان عوامل اجرایی_سازمانی، عوامل اجرایی_محیطی، عوامل اجرایی_عملیاتی و عوامل اجرایی_روانشناختی بر موفقیت و شکست طرح بنگاه های زودبازده در حوزه اجرایی (استان خوزستان) تاثیر معناداری داشته باشد. ولی این معناداری اینگونه باید تفسیر شود که کدامیک در اولویت قرار دارد؛ بنابراین به جهت آسیب شناسی اجتماعی و برنامه ریزی هدف و ضرورت پژوهش بیش از پیش توجیه می شود؛ برهمین مبنا نتایج پژوهش نشان می دهد که هر چهار عامل با اولویت بندی محیطی، روانشناختی، سازمانی و عملیاتی تاثیری معنادار دارند. همچنین نتیجه فوق باروش تجزیه وتحلیل داده ها و بااستفاده از آمار توصیفی و استنباطی کسب شده است؛ و به جهت تعیین توزیع داده ها در جامعه آماری از آزمون کولموگروف-اسمیرنوف بهره برده و جهت تائید یا رد فرضیات نیز از آزمون های آماری مناسب در محیط نرم

کلیدواژه ها:

خوزستان ، بنگاه های زودبازده ، اشتغالزایی ، موفقیت ، آسیب شناسی اجتماعی