تخمین ردپای کربن و پتانسیل گرمایش جهانی محصول جو (Hordeom Vulgare L.) (مطالعه موردی: نواحی روستایی شهرستان شیروان)

این پژوهش با هدف بررسی توان ترسیب کربن در گیاه جو و تعیین پتانسیل گرمایش جهانی این محصول، در سال زراعی ۱۳۹۹-۱۴۰۰ در نواحی روستایی شهرستان شیروان اجرا شد. بدین منظور نمونه برداری به روش تصادفی سیستماتیک در ۳۰ مزرعه از عمق ۳۰-۰ سانتیمتری خاک انجام شد و نهاده های مصرفی از طریق پرسشنامه چهره به چهره به دست آمد. نتایج به دست آمده نشان داد توان ترسیب کربن خاک در مزارع جو شهرستان معادل ۷۴/۱ تن در هکتار بدست آمد. مقایسه ضریب تبدیل اندام های گیاهی نشان داد سنبله نسبت به ریشه به میزان ۴۴/۲۲ درصد از ضریب تبدیل بالاتری برخوردار بود. توان ترسیب کربن سنبله، ساقه و ریشه جو بترتیب ۲۰/۱۲۹۷، ۶۲۴/۶۲۰ و ۱۱۴ کیلوگرم در هکتار تعیین شد. در میان نهاده های ورودی، سوخت دیزل با میانگین ۷۰/۵۵۲ کیلوگرم در هکتار دارای بیشترین نقش و الکتریسیته با میانگین ۸۵/۶ کیلوگرم در هکتار دارای کمترین نقش در انتشار گاز های گلخانه ای بود. در بین گاز های گلخانه ای نیز دی اکسید کربن با ۷۹/۱۱۳۵ کیلوگرم در هکتار بیشترین سهم را داشت. مجموع پتانسیل گرمایش جهانی یک هکتار جو در شهرستان شیروان ۳۱/۱۱۴۷ کیلوگرم معادل دی اکسید کربن بدست آمد. میزان ردپای کربن بدست آمده برای کل زیست توده گیاهی برابر ۲۸/۰ کیلوگرم معادل دی اکسید کربن بر کیلوگرم زیست توده جو بود.

کلیدواژه ها:

دی اکسید کربن ، گازهای گلخانه ای ، گرمایش جهانی ، مخاطرات زیست محیطی