پیش بینی تغییرات کاربری اراضی در مناطق جنگلی زاگرس براساس مدل زنجیره مارکوف

زمینه و هدف: امروزه با توجه به رشد روز افزون جمعیت، تغییرات کاربری اراضی و تاثیرات آن بر محیط زیست، پایش و مدل­سازی تغییرات کاربری یکی از پیش شرط های اصلی برای دست یابی به توسعه پایدار می باشد. هدف از پژوهش حاضر، ارزیابی و پیش­بینی تغییرات مکانی و زمانی کاربری­ اراضی در سطح شهرستان سردشت به­منظور کسب اطلاعات پایه جهت برنامه­ریزی در راستای مدیریت پایدار جنگل­ می­باشد. روش بررسی: به­این منظور، تصاویر ماهواره لندست ۷ (سنجنده ETM+) و لندست ۸ (سنجنده OLI) مربوط به سال های ۲۰۰۳ و ۲۰۱۵ مورد پردازش قرار گرفت. با استفاده از طبقه بندی نظارت شده با روش حداکثر احتمال نقشه کاربری برای هر دو دوره استخراج شد. مدل سنتی زنجیره مارکوف و تکنیک CA برای پیش­بینی تغییرات کاربری اراضی در ۲۵ سال آینده به­کار برده شد. یافته ­ها: صحت کلی در طبقه­بندی تصاویر سال ۲۰۰۳ و ۲۰۱۵ به­ترتیب معادل ۸۹ و ۹۴ درصد و ضریب کاپا برابر ۸۷/۰ و ۹۲/۰ بود. نتایج نشان داد که در طول این دوره، حدود ۷% از سطح جنگل کاهش و اراضی کشاورزی حدود ۷۲% افزایش پیدا کرده است. با توجه به ماتریس احتمال انتقال مارکوف، بیشترین میزان تبدیل از سال ۲۰۱۵ تا سال ۲۰۴۰ از سطح جنگل و مرتع به کشاورزی و مسکونی صورت گرفته است. بحث و نتیجه ­گیری: تغییرات در سطح جنگل­ها تا سال ۲۰۴۰ نشان می­دهد که جنگل­ها به ­طور پیوسته در طول زمان کاهش سطح خواهند داشت. نتایج پژوهش حاضر حاوی اطلاعات کمی است که می­تواند مبنای ارزیابی پایداری در مدیریت اکوسیستم­های جنگلی زاگرس و انجام اقدامات لازم جهت کاهش تخریب باشد.

کلیدواژه ها:

جنگل های سردشت ، سلول های خودکار ، شبیه سازی ، کشف تغییرات ، لندست