بررسی تاثیر درمان توانبخشی شناختی بر روی سرعت پردازش کودکان نارساخوان

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان توانبخشی شناختی بر روی توجه ، سرعت پردازش و اضطراب کودکان نارساخوان به اجرا رسید. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر شیوه گردآوری اطلاعات، یک پژوهش توصیفی می باشد. روش پژوهش شبه آزمایشی و از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری اختصاصی همراه با نقص در خواندن دختر پایه چهارم ابتدایی دبستان های شهر مشهد در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ بود که ۳۰ نفر از آنها با نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارش شدند. برای گروه آزمایش به مدت یک ماه (در هفته ۲ جلسه ۴۵ دقیقه ای ) برنامه توان بخشی شناختی اجرا گردید. گروه کنترل در این مدت، آموزشی دریافت نکرد. در انتخاب نمونه دانش آموزانی انتخاب شدند که دارای پیشرفت تحصیلی و خصوصیات فرهنگی و اقتصادی مشابه بودند. مداخله توسط محقق و در مرکز بهزیستی شهر مشهد و مجموعه های توانبخشی خصوصی انجام شد. داده ها براساس آزمون بررسی یکپارچه عملکرد دیداری شنیداری (IVA) و آزمون خواندن و نارساخوان (نما) گردآوری شد. نتایج نشان داد که درمان توان بخشی شناختی بر روی سرعت پردازش کودکان نارساخوان تاثیر معنادری وجود دارد. درواقع شرکت در جلسات آموزش توانبخشی توانسته است موجب افزایش افزایش سرعت پردازش گردد و در نتیجه فرضیه پژوهش مورد تایید قرار می گیرند.

کلیدواژه ها:

درمان توانبخشی شناختی ، سرعت پردازش ، اضطراب کودکان نارساخوان