اثربخشی درمان اکت (ACT) بر نگرش های ناکارآمد و ترس از ارزیابی منفی پرستاران

پرستاران از دسته شاغلینی هستند که در عرصه سلامت جسم و بهداشت روان مجموعه ای از وظایف سخت را بر عهده داشته ، در محیط کار با تعدادی از عوامل استرس زای فیزیکی و روانی روبرو هستند و هدف درمان اکت ، ایجاد انعطاف پذیری روانی ، یعنی ایجاد توانایی انتخاب عملی در بین گزینه های مختلف است . هدف از پژوهش حاضر، اثربخشی درمان اکت بر نگرش های ناکارآمد و ترس از ارزیابی منفی پرستاران بوده، تحقیق از نظر هدف، کاربردی و از حیث روش تحقیق ، نیمه تجربی و بصورت مقطعی می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل پرستاران بیمارستان رازی قائمشهر در بهار ۱۴۰۲ بوده و پژوهش بر اساس داده های جمع آوری شده از ۴۰ تن از آزمودنی ها(در دو گروه ۲۰ نفری آزمون و کنترل)، با روش نمونه گیری در دسترس انجام گردید. اطلاعات مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه های استاندارد نگرش های ناکارآمد بک و ویزمن (۱۹۷۸)، پرسشنامه ترس از ارزیابی منفی (FNES-B) (لری،۱۹۸۳)، در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون، جمع -آوری و از طریق نرم افزار SPSSمورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت . برای آزمون فرضیه های پژوهش از تحلیل کوواریانس تک متغیره و چندمتغیره استفاده گردید. یافته ها نشان داد، تفاوت میانگین متغیرهای نگرش های ناکارآمد (آماره ۲۱/۸۶ F و مقدار احتمال ۰۰۰۹/۰)، و ترس از ارزیابی منفی (۱۳/۵۶ و ۰۰۰۹/۰) بین گروه های کنترل و آزمون در حالت قبل از مداخله با بعد از آن، در گروه آزمون، معنی دار بوده، بطوریکه ، نگرش های ناکارآمد و ترس از ارزیابی منفی کاهش یافته و لذا فرضیه های اصلی و فرعی اول، دوم تحقیق تائید گردید. در پایان با توجه به نتایج حاصل ، به منظور بهبود اثربخشی درمان اکت در میان پرستاران، پیشنهادات کاربردی ارائه گردید.

کلیدواژه ها:

ترس از ارزیابی منفی ، درمان اکت ، نگرش های ناکارآمد ، پرستاران