اثربخشی روخوانی قرآن و دعا بر کاهش اضطراب و پرخاشگری دانش آموزان دختر دوره ابتدایی شهر مرودشت

زمینه مساله : اغلب نوجوانان دوره نوجوانی را با آشفتگی کمی می گذرانند، اما برخی با اختلالهای اساسی در رشد، روبه رو می شوند که یکی از آن موارد اضطراب و پرخاشگری است . هدف اصلی : این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی روخوانی قرآن و دعا بر کاهش اضطراب و پرخاشگری دانش آموزان دختر دوره ابتدایی شهر مرودشت به مرحله اجرا در آمده است . روش :روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با استفاده از طرح پیش آزمون - پس آزمون همراه با گروه کنترل بوده است . به منظور دسترسی به هدف فوق از بین کلیه دانش آموزان از میان مدارس ابتدایی دوم، مدرسه دخترانه ابتدایی دوم سما به عنوان نمونه به صورت تصادفی انتخاب شدند و پرسشنامه اضطراب بک (۱۹۹۰) و پرخاشگری باس و پری (۱۹۹۲) در بین آنها اجرا گردید و ۳۰ نفر که در نمره پرخاشگری و اضطراب حداکثر نمره را کسب کرده بودند، انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند. داده های حاصل از پرسشنامه ها با استفاده از گروههای آزمایش و کنترل از روش آماری آزمون تحلیل کواریانس مورد تحلیل قرار گرفت . یافته ها: نتیجه حاصل نشان داد که آموزش روخوانی قرآن و دعا بر کاهش اضطراب و پرخاشگری تاثیرگذار می باشد. نتیجه گیریها: روخوانی قرآن و دعا به عنوان یک سازه ی مهم در زندگی بشری نقش قابل ملاحظه ای در بسیاری از کارکردهای انسانی و به ویژه کاهش اضطراب و پرخاشگری دارد.

کلیدواژه ها:

روخوانی قرآن و دعا ، اضطراب ، پرخاشگری.