اثربخشی آموزش مهارتهای زندگی بر هوش عاطفی و مهارتهای مقابله ای دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه مدارس شهر شیراز

هدف از انجام این پژوهش ، تعیین اثربخشی آموزش مهارتهای زندگی بر هوش عاطفی و مهارتهای مقابله ای دانش آموزان دختر دوره دوم شهر شیراز بود. روش پژوهش : روش پژوهش ، شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون، همراه با گروه کنترل و آزمون پیگیری بود. جامعه آماری پژوهش ، شامل کلیه دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر شیراز در سال ۱۴۰۲ بود، به منظور انجام این پزوهش ، از بین دبیرستانهای موجود در شهر شیراز، دو مدرسه ، انتخاب شد که از مجموع ۳۰۰ نفر، از بین کلیه دانش آموزان پایه های دهم تا دوازدهم ، یک پایه بصورت تصادفی انتخاب گردید(پایه دهم ) و از بین آنها ۴۶ نفر به صورت تصادفی انتخاب و در دو گروه کنترل و آزمایش گمارده شدند( هر گروه ۲۳ نفر). گروه آزمایش در طول ۱۰ جلسه هفتگی ، آموزش مهارتهای زندگی را دریافت کردند؛ اما گروه کنترل آموزشی دریافت نکردند. ابزار مورد استفاده در این پزوهش ، پرسشنامه هوش عاطفی شات و همکاران (۱۹۹۸) و پرسشنامه استاندارد مقابله با موقعیت های استرس زا (CISS-SF) اندلر و پارکر (۱۹۹۰) بود، که در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون بر روی گروه آزمایش و گواه اجرا شد. نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان دادند که برنامه آموزش مهارت های زندگی توانسته است هوش عاطفی و مهارت مقابله ای مساله مدار دانش آموزان را به طور معناداری افزایش دهد. یافته ها اهمیت و لزوم گنجاندن برنامه آموزش مهارتهای زندگی را در بهبود هوش عاطفی و مهارت مقابله ای مساله مداردانش آموزان متذکر می سازد.

کلیدواژه ها:

مهارت های زندگی ، هوش هیجانی ، مهارتهای مقابله ای(مساله مدار ، اجتنابی و هیجان مدار)