اثربخشی درمان مبتنی بر ذهن آگاهی بر تاب آوری و حمایت اجتماعی ادراک شده در دانشجویان

هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان ذهن آگاهی بر تاب آوری و حمایت اجتماعی ادراک شده در دانشجویان می باشد. روش پژوهش حاضر، از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه اجرا نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه های آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری پژوهش ، شامل ۱۳۰ نفر از دانشجویان مراجعه کننده به مرکز جهاد دانشگاهی مشهد در زمستان ۱۴۰۱ بودند. نمونه پژوهش ۴۰ نفر از دانشجویان بود که پس از بررسی ملاک های ورود با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزارهای پژوهش شامل : مقیاس تاب آوری کونور و دیودسون(۲۰۰۳)، حمایت اجتماعی ادراک شده زیمت و همکاران (۱۹۸۸) است که برای گروه آزمایش ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای تحت آموزش ذهن آگاهی قرار گرفتند و در گروه کنترل مداخله ای صورت نگرفت . آمارتوصیفی و آمار استنباطی شامل کوواریانس ، آزمون نرمال بودن داده ها توسط نرم افزار آماری ۲۲SPSS- مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت . یافته ها نشان داد که آموزش ذهن آگاهی تاثیر ۳۳ درصدی بر تاب آوری و ۴۳ درصدی بر حمایت اجتماعی ادراک شده داشته است (۰۵/۰.(P≤ نتایج نشان داد که آموزش ذهن آگاهی موجب افزایش تاب آوری و حمایت اجتماعی ادراک شده در دانشجویانشده است .

کلیدواژه ها:

ذهن آگاهی ، تاب آوری ، حمایت اجتماعی ادراک شده.