اثربخشی آموزش گروهی فرزندپروری مثبت بر بهبود روابط مادر- کودک و مقایسه آن در خانواده های تک فرزند و چندفرزند

در پژوهش حاضر به بررسی اثربخشی آموزش گروهی فرزندپروری مثبت بر بهبود روابط مادر- کودک و مقایسه آن در خانواده های تک فرزند و چند فرزند پرداخته شده است . در این مطالعه دو طبقه از خانواده های تک فرزند و چندفرزند در دو گروه آزمایش و کنترل وجود داشت که گروه کنترل ۳۰ نفر و گروه آزمایش ۳۳ نفر، به مدت ۵/۱ ماه در موقعیت مدرسه تحت آموزش قرار گرفتند. از پرسشنامه های گزارش کودک از رفتار والدین (CRPBI-C) و سبک ها و ابعاد فرزندپروری (رابینسون و همکاران) برای جمع آوری اطلاعات استفاده شد. روش تحقیق شبه آزمایشی و نمونه ها از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب گردید. یافته ها نشان داد که در پس آزمون، نمرات گروه آزمایش و کنترل شیوه فرزندپروری و روابط مادر- کودک هم از دید کودک و هم از دید مادر تفاوت معناداری با یکدیگر دارند. به علاوه تاثیر این نوع آموزش بر خانواده های تک فرزند بیشتر از چندفرزند بوده است . در کل به نظر می رسد که آموزش گروهی فرزندپروری مثبت یک مداخله معنادار و کارآمد است . همچنین نتایج نوید تعمیم این آموزش در زندگی واقعی خانوادههای دارای فرزند مبتلا به اختلالات رفتاری را می دهد.

کلیدواژه ها:

اختلالات رفتاری ، فرزندپروری مثبت ، رابطه مادر - کودک ، تک فرزند ، چند فرزند.