اثربخشی رفتار درمانی شناختی بر تعارضات و صمیمت زناشویی

هدف: پژوهش حاضر باهدف اثربخشی رفتار درمانی بر تعارضات و صمیمت زناشویی انجام شد.روش پژوهش : طرح پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون، پیگیری و گروه گواه بود. جامعه ی آماری این پژوهش شامل ۳۰نفر از افرادی بودند که به مرکز مشاوره نسیم شهر نهاوند مراجعه کرده بودند و سپس این افراد به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه تقسیم شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه تعارضات زناشویی ثنایی براتی (۱۳۸۳) وپرسشنامه صمیمیت زناشویی والکر وتامپسون(۱۹۸۳)استفاده شد. پس از گزینش تصادفی گروه ها از گروه آزمایش و گواه، پیش آزمون به عمل آمد. سپس بر روی گروه آزمایش مداخله خانواده درمانی شناختی -رفتاری (داتیلواپسیتین ،۲۰۰۳)، در ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای اجرا گردید اما در مورد گروه گواه مداخله ای اعمال نگردید. سپس داده ها با استفاده از نرم افزار ۲۳SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.نتایج و یافته ها: نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد، خانواده درمانی شناختی - رفتاری بر تعارضات زناشویی و صمیمیت زناشویی گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه تاثیر داشته است و این تاثیر بعد از یک ماه پیگیری نیز پایدار بود. می توان با اصلاح روابط زوج ها و ارتقای سطح صمیمیت زناشویی و آموزش سبک های مناسب حل تعارض به آن ها علاوه بر کمک به حل تعارضاتشان باعث افزایش صمیمیت زناشویی و استحکام بنیان خانواده نیز شد.

کلیدواژه ها:

رفتاردرمانی -شناختی ، تعارضات زناشویی ، صمیمیت زناشویی .