بررسی رابطه بین شخصیت و بهزیستی روانی با خودکارآمدی خلاق در دانش آموزان مقطع متوسطه

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین شخصیت و بهزیستی روانی با خودکارآمدی خلاق در دانش آموزان مقطع متو سطه انجام شده است . روش تحقیق توصیفی - همبستگی و به لحاظ هدف، کاربردی می باشد. جامعه آماری تحقیق حاضر مشتمل بر کلیه دانش آموزان دختر و پسر مقطع متوسطه اول ناحیه ۵ تهران در سال تح صیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ به تعداد ۱۰۰۰۰ نفر می باشد. با توجه به جدول نمونه گیری مورگان ۳۷۰ دانش آموز به عنوان نمونه آماری به شیوه نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزار اندازهگیری در این تحقیق شامل سه پرسش نامه پرسشنامه پنج عاملی شخصیت نئواز کاسکا و مک کری (۱۹۹۲) و پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف (۱۹۸۹) و پرسشنامه خودکارآمدی خلاق بیگیتو (۲۰۰۶) بوده ا ست . برای تجز یه و تحلیل دادهها، روشهای آمار توصیفی (فراوانی و درصد) و در سطح آمار استنباطی ، از آزمون کولموگروف اسمیرنوف K-S و جهت بررسی فرضیه های پژوهش از ضریب همبستگی پیرسون با استفاده از نرم افزار SPSS استفاده شد. نتایج بیانگر تایید تمامی فرضیه های پژوهش است ، یافته های کلی حاکی از آن بود که بین شخصیت و بهزیستی روانی با خودکارآمدی خلاق در دانش آموزان مقطع متوسطه رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد و نیز بین همه ابعاد شخ صیت با خودکارآ مدی خلاق رابطه ای مثبت و معنادار وجود دارد ولی بین روان آزردگی با خودکارآمدی خلاق رابطه ای منفی و معنی داری و جود دارد، همچنین بین همه ابعاد بهزیستی روانی با خودکارآمدی خلاق رابطه مثبت و معنی داری و جود دارد و نیز بین همه ابعاد شخصیت با بهزیستی روانی در دانش آموزان مقطع متوسطه رابطه ای مثبت و معنادار وجود دارد ولی بین روان آزرد گی با بهزیستی روانی رابطه ای منفی و معنی داری وجود دارد..

کلیدواژه ها:

شخصیت ، بهزیستی روانی ، خودکارآمدی خلاق ، دانش آموزان مقطع اول متوسطه ناحیه ۵ تهران.