بررسی اثر بخشی آموزش مهارت های ارتباطی بر سلامت روانی و کاهش استرس شغلی درکارکنان

هدف از این مطالعه بررسی اثر بخشی آموزش مهارت های ارتباطی موثر در کاهش استرس ناشی از کار می باشد، یعنی افرادی که در معرض خطر از دست دادن سلامت و یا جان خود به دلیل نیروهای طبیعی غیرقابل پیش بینی یا خطای انسانی هستند. انگیزه مداخله بر اساس مدل تقاضاهای شغلی -منابع بود که در آن مهارت های نرم منابع شغلی هستند که به افراد کمک می کنند تا با تقاضاهای بالای محیط کنار بیایند یا از آن جلوگیری کنند. ابتدا مهارت های مورد نیاز و همچنین نیازهای کاری مورد بررسی قرار گرفت و سپس آموزش سفارشی تدوین شد. منطق معرفی آموزش مهارتهای نرم در محیط کار را می توان با مدل سرمایه انسانی (HCM) که برای تحریک رفتار سازمانی مثبت با ارائه رویکردی موثر برای اطمینان از مقابله کافی کارکنان با استرس ناشی از کار طراحی شده است ، سازگار دانست . در این پژوهش از پرسشنامه محتوای شغلی ، شاخص استرس شغلی و پرسشنامه سلامت عمومی استفاده شد. همچنین کاهش قابل توجهی در استرس همراه با کاهش قابل توجهی در مشکلات سلامت عمومی مشاهده شد. آموزش مهارت های نرم، از جمله مهارت های ارتباطی ، کار گروهی ، خودانگیختگی و مهارت های حل تعارض، به شرکت کنندگان کمک کرد تا بهتر با محیط استرس زا کنار بیایند و سلامت روان خود را بهبود بخشند. این مداخله سلامت روانی -اجتماعی و راهبردهای مقابله با استرس را بهبود بخشید که باعث افزایش ایمنی و سلامت در شرکت شد. بررسی اثربخشی چنین مداخلاتی که در مدل کلی سرمایه انسانی گنجانده شده است ، همانطور که در مطالعه انجام شد، ممکن است گامی رو به جلو در جهت ایجاد رویکردی بین رشته ای برای سلامت و ایمنی و منابع انسانی باشد.

کلیدواژه ها:

مهارت های ارتباطی ، سلامت روانی ، استرس شغلی ، ایمنی .