بررسی تدریس مجازی و عوامل افت تحصیلی دانش آموزان در چند سال اخیر

در دهه گذشته ، پیشرفت های فناوری اطلاعات و ارتباطات به طور چشمگیری تاثیر بر زندگی افراد و نحوه ارتباط آنها با دیگران گذاشته است . در زمینه آموزش نیز، این پیشرفت ها تغییرات عمدهای را به همراه داشته است . از جمله این تغییرات، تدریس مجازی به عنوان یک روش نوین و نوآورانه در فرایند آموزش و یادگیری به شمار می رود. تدریس مجازی در واقع یک روش آموزش است که در آن دانش آموزان از طریق استفاده از فناوریهای ارتباطی مانند اینترنت ، نرم افزارهای آموزشی و ابزارهای مجازی دیگر، به طور آنلاین و از راه دور به درسها و محتواهای آموزشی دسترسی پیدا می کنند. این روش تدریس امکان ارائه دروس تحصیلی به صورت مستقل و زمانی انعطافپذیر را برای دانش آموزان فراهم می کند و به آنها اجازه می دهد که با توجه به شرایط و ظرفیت خود، به یادگیری بپردازند. اما در عین حالی که تدریس مجازی فرصت های بسیاری را در اختیار دانش آموزان قرار می دهد، انتقادات و مشکلاتی نیز به همراه دارد. یکی از این مشکلات، افت تحصیلی است که ممکن است در دانش آموزان به دنبال انتقال از سیستم آموزشی سنتی به سیستم آموزش مجازی رخ دهد. در این پژوهش که به شیوه مطالعه ی کتابخانه ای و با مراجعه به مقاله ها و تحقیق های چاپ شدهو مطالب دیجیتالی گرد آوری شده است سعی بر آن شده که به بررسی تدریس مجازی و عوامل افت تحصیلی دانش اموزان در چند سال اخیر پرداخته شود. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که تدریس مجازی به عنوان یک روش آموزشی نوآورانه ، فرصت های بسیاری را برای دستیابی به آموزش مناسب و منطبق با نیازهای دانش آموزان فراهم می کند. با این حال، همچنین نشان داده شده است که عوامل متعددی (مانند نبود تعامل مستقیم و...) می توانند منجر به افت تحصیلی در دانش آموزان در فرایند تدریس مجازی شوند.

کلیدواژه ها:

افت تحصیلی ، تدریس مجازی ، کرونا ، یادگیری ، فناوری و تکنولوژی