اثر بخشی برنامه مراقبتی مبتنی بر الگوی سازگاری روی پیامدهای روانشناختی و نشخوار فکری در بیماران زن مبتلا به بیماریهای روماتیسمی

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی برنامه مراقبتی مبتنی بر الگوی سازگاری روی پیامدهای روانشناختی و نشخوار فکری در بیماران زن مبتلا به بیماریهای روماتیسمی در شهر تهران انجام گرفت . این مطالعه از نوع آزمایشی کنترل شده با گروه کنترل و پیش آزمون و پس آزمون بود. جامعه آماری پژوهش حاضر عبارت بود از کلیه بیماران زن مبتلا به بیماریهای روماتیسمی مراجعه کننده به درمانگاه روماتولوژی بیمارستان امام حسین (ع) در شهر تهران در طی ماه های فروردین تا خرداد ماه سال ۱۴۰۰ مراجعه کرده بودند و پس از بررسی های اولیه و انجام آزمایشات، تشخیص بیماریهای روماتیسمی دریافت کردند، تشکیل دادند. ۳۰ نفر از زنان مبتلا به بیماریهای روماتیسمی با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و از طریق جایگزینی تصادفی به دو گروه تقسیم شدند (با استفاده از جدول اعداد تصادفی ) و پس از جایگزینی تصادفی ، برای رعایت اصل کاربندی تصادفی ، دوباره از روی تصادف یکی از گروهها به عنوان گروه آزمایش تحت برنامه مراقبتی مبتنی بر الگوی سازگاری روی (n=۱۵) و یک گروه کنترل (۱۵(n= گمارده شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه های مشخصات دموگرافیک ، فرم کوتاه مقیاس افسردگی ، اضطراب، استرس (لاویبوند و لاویبوند، ۱۹۹۵) و پرسشنامه نشخوار فکری (نولن هوکسیما،۱۹۹۱)،بود. جهت بررسی اثربخشی برنامه مراقبتی مبتنی بر الگوی سازگاری روی پیامدهای روانشناختی و نشخوار فکری از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر استفاده شد اطلاعات مذکور در سه مرحله خط پایه ، پس از مداخله و پیگیری سه ماهه جمع آوری شدند. میانگین متغیرهای پیامدهای روانشناختی و نشخوار فکری در مرحله پیش آزمون بین دو گروه تفاوت معنی داری وجود نداشت که حاکی از همگن بودن دو گروه و مقایسه پس آزمونها در دو گروه حاکی از وجود تفاوت معنی دار است که این مساله نشان دهنده اثربخشی برنامه مراقبتی مبتنی بر الگوی سازگاری روی بوده است ( ۰۰۱/۰ .(P › نتایج این پژوهش نشان داد که برنامه مراقبتی مبتنی بر الگوی سازگاری روی می تواند در بهبود پیامدهای روانشناختی و نشخوار فکری در زنان مبتلا به بیماریهای روماتیسمی موثر باشد.

کلیدواژه ها:

بیماریهای روماتیسمی ، پیامدهای روانشناختی ، برنامه مراقبتی مبتنی بر الگوی سازگاری روی ، نشخوار فکری .