اثربخشی آموزش راهبردهای خودتنظیمی بر نگرش نسبت به مدرسه در دانش آموزان دارای اختلال یادگیری ویژه

هدف: پژوهش حاضر باهدف اثربخشی آموزش راهبردهای خودتنظیمی بر نگرش نسبت به مدرسه در دانش آموزان دارای اختلال یادگیری ویژه انجام شد. روش تحقیق : روش پژوهش حاضر طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دارای اختلال یادگیری ویژه دوره ابتدایی شهر نهاوند در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ بود. نمونه پژوهش ۳۰ نفر( ۱۵ نفرگروه آزمایش و ۱۵ نفرگروه کنترل) دارای اختلال یادگیری ویژه بود که از میان دانش آموزان دارای اختلال یادگیری انتخاب شدند. آموزش راهبردهای خودتنظیمی برای گروه آزمایش در ۸ جلسه یک - ساعته به مدت ۲ ماه ارائه گردید.ابزار مورد استفاده برای متغیر نگرش نسبت به مدرسه پرسشنامه نگرش به مدرسه بود. داده های جمع آوری شده به روش تحلیل کواریانس انجام شد. یافته و نتایج :. یافته ها حاکی از آن است که آموزش راهبردهای خودتنظیمی به دانش آموزان دارای اختلال یادگیری ویژه روش موثری برای بهبود نگرش این دانش آموزان نسبت به مدرسه می باشد . نتایج حاصل از تحقیق نشان داد دانش آموزان، دارای سبک یادگیری ترجیحی خاص خودشان هستند که میتواند بر عملکرد تحصیلی آنها تاثیرگذار باشد.

کلیدواژه ها:

خود تنظیمی ، دانش آموزان ، اختلال یادگیری.