بررسی موفقیت جنگل های دست کاشت سرو سیمین و سدر دئودار در دامنه های جنوب البرز؛ بررسی موردی: منطقه رودهن

در این پژوهش گونه های سرو سیمین و سدردئودار که در سال ۱۳۸۰ با فاصله ۳ × ۳ متر در منطقه استپی سرد و کوهستانی رودهن در ۴۰ کیلومتری شرق تهران کاشته شده بودند، مورد بررسی قرار گرفت. ارتفاع منطقه حدود ۱۹۰۰ متر بالاتر از سطح دریا، جهت عمومی منطقه جنوب غربی، شیب کلی ۱۰ تا ۳۰ درصد، خاک قلیایی با بافت شنی دارای لایه های زیرسطحی سخت آهکی است. آماربرداری با قطعات دایره ای ۱۰ آری و در شبکه آماربرداری ۱۰۰ × ۱۰۰ متر به صورت منظم تصادفی انجام و خصوصیات کمی و کیفی کلیه درختان موجود در داخل قطعه نمونه برداشت شدند. نتایج نشان داد که مقدار زنده مانی سدر دئودار حدود ۷۴ درصد و سرو سیمین در قطعات مختلف بین ۷۶ درصد تا ۹۹ درصد بوده است. قطر درختان سرو سیمین بین ۲ تا ۱۸ و قطر درختان سدر دئودار بین ۳ تا ۱۲ سانتی متر و ارتفاع درختان سرو سیمین بین ۵/۱ تا ۹ و ارتفاع درختان سدر دئودار بین ۵/۱ تا ۶/۵ متر نوسان داشت. اختلاف میانگین قطر و ارتفاع درختان سرو سیمین در قطعات مختلف از نظر آماری معنی دار بود. بیشتر درختان دارای تنه قایم و تک تنه، با تاج قرینه و شاداب بودند. به طورکلی هر دو گونه قابلیت کشت در عرصه های مشابه را دارند.

کلیدواژه ها:

سرو سیمین ، سدر دئودار ، زنده مانی ، رشد ، خشک و نیمه خشک