اثر بخشی آموزش مهارت های خودکنترلی بر استرس امتحان و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر پایه ششم ابتدایی شهر کرمانشاه

هدف این پژوهش تبیین اثر بخشی آموزش مهارت های خودکنترلی بر استرس امتحان و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پسر پایه ششم ابتدایی شهر کرمانشاه است. تحقیق از نوع تحقیقات تجربی با پیش آزمون و پس آزمون در دو گروه کنترل و آزمایش است. جامعه ی آماری آن کلیه ی دانش آموزان پسر پایه ششم ابتدایی شامل ۵۹۹ نفر در قالب ۳۷ کلاس درس است که در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ مشغول به تحصیل بودند و از میان آن ها ۹۲ نفر به روش تصادفی چند مرحله ای به عنوان نمونه آماری انتخاب و به صورت تصادفی در گروه آزمایش و گواه گمارش شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه استرس امتحان ساراسون(۱۹۷۵) و با پایایی ۹۳/ ۰، آزمون استرس امتحان وان(TAI) با پایایی۸۹/ ۰ و معدل نمرات نوبت دوم سال ۱۴۰۱-۱۴۰۲ و نوبت اول سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲است. قبل از ارایه متغیر مستقل از دو گروه پیش آزمون به عمل آمد پس از آن در ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقه ای مداخله متغیر مستقل(آموزش مدیریت استرس) برای گروه آزمایش صورت گرفت. پس از آن پس آزمون استرس امتحان به عمل آمد و نمرات نوبت اول سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲پس آزمون پیشرفت تحصیلی تلقی گردید. نتایج با نرم افزار Spss ویرایش ۲۲ به روش تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل گردید. نتایج نشان داد که آموزش مهارت های خودکنترلی بر استرس امتحان و پیشرفت تحصیلی با ۰۵/ ۰< p تاثیر دارد. لازم است که متولیان امر تعلیم و تربیت با توجه به نتایج این پژوهش آموزش مهارت های خودکنترلی را در واحدهای آموزشی مد نظر خود قرار دهند

کلیدواژه ها:

مهارت های خودکنترلی ، استرس امتحان ، پیشرفت تحصیلی .