اثربخشی آموزش مهارت های زندگی اسلامی بر خودارزشمندی زنان مطلقه

هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش مهارت های زندگی اسلامی بر خودارزشمندی زنان مطلقهبود. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و با استفاده از طرح پیشآزمون پسآزمون با گروه کنترل انجام گرفت. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زنان مطلقه مراجعه کننده به بهزیستی شهر نایین در سال ۱۴۰۲-۱۴۰۱ بود. از میان جامعه آماری با استفاده از روش نمونه گیری دردسترس و داوطلبانه و براساس نمره پرسشنامه خودارزشمندی (کراکر و همکاران، ۲۰۰۳ ) در پیش آزمون، ۳۰ نفر که دارای ملاک هایورود و خروج بودند نمونه آماری را تشکیل دادند. این ۳۰ نفر به طور تصادفی در ۲ گروه ۱۵ نفره آزمایشو گواه گزینش شدند که گروه آزمایش، ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقه ای آموزش مهارت های زندگی اسلامی رادریافت کرد و گروه کنترل هیچ درمانی دریافت نکرد. به منظور تحلیل داده های این پژوهش از تحلیلکوواریانس و برای تسریع در نتایج حاصله نیز از نرمافزار spss-۲۲ استفاده شد. نتایج پژوهش نشان دادآموزش مهارت های زندگی اسلامی به طور معناداری منجر به افزایش خودارزشمندی (رقابت و برتری بردیگران، داشتن ظاهری زیبا، تایید دیگران، پرهیزکاری، حمایت خانوده، عشق خدا و شایستگی تحصیلی)زنان مطلقه می شود

کلیدواژه ها:

آموزش مهارت های زندگی اسلامی ، خودارزشمندی ، زنان مطلقه