اثربخشی آموزش مهارت مثبت اندیشی بر نگرش نسبت به پیشرفت دانش آموز، اضطراب وسازگاری شغلی معلمان مدارس دارای دانش آموزان با نیازهای ویژه شهرستان ثلاثباباجانی

این تحقیق با هدف تعیین اثربخشی آموزش مثبت اندیشی بر نگرش نسبت به پیشرفت دانش آموز،اضطراب و سازگاری شغلیمعلمان مدارس دانش آموزان با نیازهای ویژه شهرستان ثلاث باباجانی انجام گرفت. روش انجام تحقیق نیمه آزمایشی از نوعپیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بوده است . جامعه آماری این پژوهش شامل معلمان استثنایی شهرستان ثلاث باباجانیدر سال ۱۴۰۲ - ۱۴۰۱ است که با روش نمونه گیری تصادفی ساده از بین معلمان، ۴۰ داوطلب، به عنوان نمونه آماری انتخابو به دو گروه آزمایش و گواه تقسیم شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه پرسشنامه سنجش نگرش معلمان نسبت به دانش آموزانکم توان ذهنی (دیمه کار حقیقی، ۱۳۹۲ ) و پرسشنامه اضطراب شغلی (سریواستاواکریشنا، ۱۹۹۱ ) و پرسشنامه سازگاریشغلی ( دیویس و لافکوایست ، ۱۹۹۱ ) می باشد. برای تحلیل آماری داده ها از فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار و همچنینبرای آزمون سوالات تحقیق از آزمون تحلیل کواریانس چندمتغیره با استفاده از نرم افزار SPSS-۲۵ استفاده شد . نتایج نشانداد آموزش مثبت-اندیشی بر سه متغیر (نگرش نسبت به پیشرفت دانش آموز،اضطراب شغلی و سازگاری شغلی) معلمانمدارس دانش آموزان با نیازهای ویژه شهرستان ثلاث باباجانی اثر مثبت داشت. همچنین آموزش مثبت اندیشی بر مولفه هایسه متغیر (نگرش نسبت به پیشرفت دانش آموز،اضطراب شغلی و سازگاری شغلی) معلمان مدارس دانش آموزان با نیازهایویژه شهرستان ثلاث باباجانی اثر مثبت داشت .

کلیدواژه ها:

مثبت اندیشی ، نگرش نسبت به پیشرفت دانش آموز ، اضطراب شغلی ، سازگاری شغلی