بررسی ساختار عاملی، پایایی و روایی پرسشنامه همجوشی فکر (TFI) در دانشجویان

مقدمه: با توجه به اهمیت همجوشی فکر در تداوم نشانه های اختلال وسواس، این مطالعه برای ارزیابی روایی و پایایی پرسشنامه همجوشی فکر در ایران، انجام گردید. روش: در یک مطالعه توصیفی - مقطعی ابزار سنجش همجوشی فکر موردبررسی قرار گرفت. ابتدا برای استفاده از ابزار از مولف آن اجازه گرفته و سپس به زبان فارسی ترجمه شد. جامعه آماری این پژوهش شامل کل دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه تهران که ۳۰۹ نفر از دانشجویان به روش خوشه ای تصادفی چندمرحله ای از بین آن ها انتخاب شدند. برای تحلیل داده ها، از روش آلفای کرونباخ و روشی روایی سازه استفاده شد. نتایج: پایایی پرسشنامه همجوشی فکر با استفاده از روش آلفای کرونباخ و باز آزمایی بافاصله زمانی ۵۰ روزه مورد تحلیل قرار گرفت و ضرایب همبستگی آن به ترتیب ۰.۹۳ و ۰.۸۱ به دست آمد. روایی پرسشنامه همجوشی فکر با استفاده از روش تحلیل عاملی و روایی سازه با اجرای پرسشنامه آمیختگی فکر - عمل برآورد شد. بین پرسشنامه همجوشی فکر و پرسشنامه آمیختگی فکر - عمل ضریب همبستگی مثبت و معنادار (۰.۸۷۲) در سطح معناداری (p <۰/۰۰۱)  به دست آمد. همچنین نتایج تحلیل عامل اکتشافی نشان می دهد که سه عامل آمیختگی فکر-رویداد، آمیختگی فکر-عمل و آمیختگی فکر-شی را برای پرسشنامه همجوشی فکر در کل ۷۵ درصد از واریانس را تبیین می کند. بحث و نتیجه گیری: پرسشنامه همجوشی فکر، ابزاری دارای پایایی و روایی است و می تواند برای سنجش نظریه فراشناخت ولز و  همجوشی فکر در جمعیت های بالینی و نرمال استفاده شود.

کلیدواژه ها:

پایایی ، روایی ، پرسشنامه همجوشی فکر ، پرسشنامه آمیختگی فکر - عمل