اثربخشی تمرینات قصه گویی بر عملکرد انشا نویسی و مهارت های خواندن دانش آموزان

هدف این پژوهش بررسی اثربخشی تمرینات قصه گویی بر عملکرد انشا نویسی و مهارت های خواندن دانش آموزان بود. پژوهش حاضر نیمه تجربی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش را تمامی دانش آموزان دختر پایه چهارم شهرستان مهریز دارای اختلال انشا نویسی و خواندن در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ تشکیل داد که از بین آن ها تعداد ۲۹ نفر به روش نمونه گیری هدفمند به عنوان نمونه انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۴ نفر) و کنترل (۱۵ نفر) جای دهی شدند. آزمودنی های گروه آزمایش در ۱۲ جلسه ۹۰ دقیقه ای گروهی، تحت آموزش قصه گویی قرار گرفتند؛ در حالی که در این مدت گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکرد. برای همه شرکت کنندکان قبل و پس از آموزش چک لیست نمره گذاری انشا وکیل التجار (۱۳۹۵) و پرسشنامه مشکلات یادگیری ویلکات و همکاران (۲۰۱۱) تکمیل شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و روش تحلیل کوواریانس تک متغیری در نرم افزار SPSS-۲۶ تحلیل شدند. نتایج نشان داد که تفاوت معنی داری بین دو گروه آزمایش و کنترل در مرحله پس آزمون در متغیرهای انشا نویسی و مشکلات خواندن وجود داشت و آزمودنی های گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل در مرحله پس آزمون از مهارت های انشا نویسی بالاتر و مشکلات خواندن کمتری برخوردار بودند. براساس نتایج پژوهش حاضر، آموزش قصه گویی تاثیر معنی داری بر عملکرد انشا نویسی و مهارت های خواندن دانش آموزان دارد و در برنامه های آموزش و پژوهش باید توجه ویژه ای به آن شود.

کلیدواژه ها:

قصه گویی ، عملکرد انشا نویسی ، مهارت های خواندن