اثربخشی تمرینات ورزشی هوازی بر عملکرد شناختی و حالات عاطفی دانشجویان

پژوهش حاضر درصدد بررسی آثربخشی تمرینات ورزشی هوازی بر عملکرد شناختی و حالات عاطفی دانشجویان می باشد. روشپژوهش از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل می باشد. به این منظور از پرسشنامه نیمرخ حالات خلقیPOMS، آزمون های رنگ- واژه استروپ، حافظه کاری nback، رقم نماد وکسلر و تمرینات هوازی ایروییک استفاده شد و برایتحلیل داده ها از نرم افزار spss بهره گرفته شد. برای سنجش پایایی پژوهش از آزمون آلفای کرونباخ استفاده شده است. که ضریبآن برای تمامی پرسشنامه ها بیش از ۰/۷ می باشد. که بیانگر قابل اعتماد بودن پرسشنامه می باشد. نتایج پژوهش نشان داد کهتمرینات ورزشی هوازی در بهبود عملکرد شناختی و حالات عاطفی دانشجوبان موثر است و مداخله های درمانی مبتنی بر ورزش میتواند به عنوان درمانی مکمل همزمان با درمان دارویی و روان درمانی استفاده شود. با توجه به این که بین دو گروه آزمون و کنترلدر مولفه های عملکرد شناختی و حالات عاطفی تفاوت معنی داری مشاهده شد. به نظر می رسد ۸ هفته تمرین ایروبیک موجب بهبودعملکرد شناختی و حالات عاطفی دانشجویان می شود.

کلیدواژه ها:

تمرینات ورزشی هوازی ، عملکرد شناختی ، حالات عاطفی ، تمرین ایروبیک