بررسی رابطه ی هوش شناختی و پیشرفت تحصیلی بر اساس باور های خود کارآمدی دانش آموزان

هدف این پژوهش پیش بینی هوش شناختی و پیشرفت تحصیلی بر اساس باور های خود کارآمدی بود. روش اجرای پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان مقطع متوسطه اول شهر بندرانزلی در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱بود که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس ۲۴۲ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه خودکارآمدی شرر (۱۹۸۲)،پرسشنامه ی هوش شناختی و پرسشنامه پیشرفت تحصیلی می باشد استفاده شد. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد بین باور های خود کارآمدی و هوش شناختی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد، بین باور های خود کارآمدی و پیشرفت تحصیلی رابطه ی معنی داری وجود دارد، . بنابراین می توان گفت باور های خود کارآمدی از متغیرهای مهم و مرتبط با هوش شناختی و پیشرفت تحصیلی می باشند.

کلیدواژه ها:

باور های خود کارآمدی ، پیشرفت تحصیلی ، هوش شناختی