اقدام پژوهی : چگونه توانستم مشکل بی علاقگی مبینا دانش آموز پایه سوم به ریاضی بخصوص جدول ضرب را حل کنم ؟

انسان ها علم ریاضی را به عنوان مادر علوم نام برده اند. زبان منطقی ریاضی موجب شده است تا سایر علوم آن را در حوزه ی مطالعاتی خود به کار بگیرند و از اصول و مفاهیم آن استفاده بکنند. فراتر از آن هر انسانی که روی کره ی زمین ، مشغول زندگی می باشد، مستقیم و یا غیرمستقیم از این علم بهره می گیرد . متاسفانه تدریس ضرب و سطح انتظار بیشتر معلمان و اولیاء در حد حفظ جدول ضرب باقی می ماند و چون قدرت حافظه دانش آموز در این سنین بسیار زیاد است با تکرار و تمرین اکثرا موفق به حفظ جدول ضرب تا پایان سال تحصیلی می شوند. بدون اینکه دانش آموزان به مفاهیم واقعی آن پی ببرند، اغلب دانش آموزان از کاربرد عمل ضرب در زندگی روزمره بی خبرند و چون مسایل در کلاس سوم ابتدایی بچیدگی لازم را ندارند. دانش آموز سیستم سوال را حفظ کرده و با دیدن کلمه کلیدی در مساله مبادرت به انجام عمل ضرب می کند . آنچه در آموزش ضرب مهم است ، مفهوم آن است که در صورتی که آموزگاری موفق به انجام این کار شود، گام بزرگی در آموزش، قسمت اعظم ریاضی دوره ابتدایی برداشته است . برای آموزش مفهوم ضرب باید از مجموعه ها کمک گرفت .اینجانب در سال تحصیلی ۱۴۰۱_۱۴۰۲ به عنوان آموزگار پایه سوم مشغول به تدریس می باشم . چیزی که توجه مرا در تدریس ریاضی جلب کرد، بی علاقگی به ریاضیات و یادگیری نامناسب ضرب در دانش آموزی بنام مبینا بود، بنابراین تصمیم گرفتم این مشکل را در دانش آموز حل و مفهوم ضرب را بصورت نهادینه در آنها تقویت کنم .

کلیدواژه ها:

دانش آموز ، جدول ضرب ، یادگیری مناسب