اثربخشی آموزش راهبردهای شناختی و فراشناختی بر خودکارآمدی و خوش بینی تحصیلی

هدف پژوهش حاضر شناسایی اثربخشی آموزش راهبردهای شناختی و فراشناختی بر خودکارآمدی و خوش بینی تحصیلی بود. این مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه پژوهش همه دانش آموزان دختر دوره متوسطه شهر اهواز در سال تحصیلی ۹۸-۱۳۹۷ بودند. برای انتخاب نمونه از میان اعضای جامعه تعداد ۵۰ نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به روش تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم شدند. گروه آزمایش ۱۰ جلسه ۷۰ دقیقه ای با روش آموزش راهبردهای شناختی و فراشناختی آموزش دید و گروه کنترل آموزشی دریافت نکرد. ابزارهای تحقیق شامل پرسشنامه های خودکارآمدی تحصیلی (جینکز و مورگان، ۱۹۹۹) و خوش بینی تحصیلی (بیرد و همکاران، ۲۰۱۰) بودند که پایایی آنها با روش آلفای کرونباخ به ترتیب ۹۰/۰ و ۹۴/۰ محاسبه شد. داده ها با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که آموزش راهبردهای شناختی و فراشناختی به طور معناداری باعث افزایش خودکارآمدی و خوش بینی تحصیلی دانش آموزان شد (۰۵/۰>P). بر اساس نتایج برای بهبود خودکارآمدی و خوش بینی تحصیلی دانش آموزان می توان اقدام به آموزش راهبردهای شناختی و فراشناختی کرد.

کلیدواژه ها:

راهبردهای شناختی و فراشناختی ، خودکارآمدی تحصیلی ، خوش بینی تحصیلی