رابطه گرانباری نقش و فرسودگی شغلی با نقش میانجی سرمایه روانشناختی در معلمان

هدف پژوهش، تببین رابطه گرانباری نقش و فرسودگی شغلی با نقش میانجی سرمایه روانشناختی بود. پژوهش از لحاظ ماهیت، توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری، ۲۵۰ نفر معلمان ابتدایی شهر اسفراین بود و بصورت تصادفی طبقه ای بر اساس فرمول کوکران ۱۵۲ نفر به عنوان نمونه انتخاب گردیدند. ابزار پژوهش عبارت است از پرسشنامه گرانباری نقش راد و همکاران (۲۰۰۸)، فرسودگی شغلی مسلچ و همکاران (۱۹۹۶) و سرمایه روانشناختی لوتانز (۲۰۰۷). روایی صوری و محتوایی پرسشنامه ها به تائید ۱۰ نفر از اساتید رسید و پایایی به روش آلفای کرونباخ به ترتیب ۷۹/۰، ۸۰/۰و ۸۳/۰ بدست آمد. داده ها بوسیله نرم افزارهای PLS و SPSS تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد بین گرانباری نقش و فرسودگی شغلی با نقش میانجی سرمایه روانشناختی در معلمان رابطه معناداری وجود دارد. ضریب مسیر استاندارد شده بین گرانباری نقش و فرسودگی شغلی برابر ۵۵۴/۰ نشان از تاثیر مستقیم گرانباری نقش و فرسودگی شغلی می باشد. ضریب مسیر استاندارد شده بین گرانباری نقش و سرمایه روانشناختی برابر ۵۷۹/۰ – نشان از رابطه معکوس بین آنها دارد. همچنین ضریب مسیر بین سرمایه روانشناختی و فرسودگی شغلی برابر ۶۹۹/۰ – نشان از رابطه معکوس بین این دو مولفه دارد.

کلیدواژه ها:

گرانباری نقش ، فرسودگی شغلی ، سرمایه روانشناختی