بررسی رابطه اعتیاد به کار و مولفه های بهره وری نیروی انسانی در بین کارکنان ستادی ادارات آموزش و پرورش شهر اصفهان

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین اعتیاد به کار و مولفه­های بهره­وری منابع انسانی در میان کارکنان ستادی ادارات آموزش و پرورش بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کارکنان ادرات آموزش و پرورش شهر اصفهان در سال تحصیلی ۱۳۹۴-۱۳۹۳ و برابر با ۵۱۰ نفر بود. حجم نمونه برابر با ۲۰۲ نفر و با روش نمونه­گیری طبقه­ای متناسب با حجم جامعه آماری انتخاب شدند. جهت جمع­آوری اطلاعات از پرسشنامه اعتیاد به کار (اسپنس و رابینز،۱۹۹۲) با ۲۳ سوال و پرسشنامه بهره­وری نیروی انسانی (هرسی و گلد اسمیت ، ۱۹۸۰) با ۲۶ سوال بر اساس درجه­بندی لیکرت استفاده گردید که پایایی آنها به ترتیب ۸۷/۰ و ۹۱/۰ تعیین گردید. یافته­های پژوهش نشان داد بین اعتیاد به کار و مولفه­های بهره­وری نیروی انسانی به جز مولفه سازگاری محیطی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. ازمیان مولفه­­های اعتیاد به کار لذت از کار با همه مولفه­های بهره­وری نیروی انسانی رابطه مثبت و معناداری دارد (۰۵ /۰>p). عجین شدن با کار و تمایل درونی به کار با مولفه­های بهره­وری نیروی انسانی به جز سازگاری محیطی رابطه مثبت و معناداری دارد . از بین مولفه های اعتیاد به کار در درجه اول عجین شدن با کار و در درجه دوم لذت از کار پیش­بینی­کننده بهره وری نیروی انسانی بود.

کلیدواژه ها:

اعتیاد به کار ، بهره وری نیروی انسانی ، ادارات آموزش و پرورش ، مدل اچیو