تعیین اثرات رهبری خدمتگزار بر یادگیری سازمانی با مطالعه نقش میانجی فراموشی سازمانی

هدف پژوهش حاضر بررسی روابط علی رهبری خدمتگزار، یادگیری سازمانی و فراموشی سازمانی در میان کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج بود. در پژوهش حاضر، رهبری خدمتگذاربه عنوان متغیر مستقل، یادگیری سازمانی به عنوان متغیر وابسته و فراموشی سازمانی به عنوان متغیر میانجی در نظر گرفته شد. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان دانشگاه آزاد سنندج بود که با استفاده از شیوه نمونه گیری تصادفی ساده، ۲۱۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب و بررسی شدند. جهت بررسی مولفه های مربوط به متغیرهای مورد مطالعه و سنجش روایی سازه از تحلیل عاملی تاییدی و برای آزمون فرضیه های پژوهش از روش مدل معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج به دست آمده از تحلیل عاملی تاییدی نشان داد که مولفه های مورد بررسی می توانند توصیف مناسبی از متغیرهای پژوهش داشته باشند. همچنین ابعاد رهبری خدمتگذار و یادگیری سازمانی به نسبت فراموشی سازمانی ارتباط و همبستگی بیشتری در سطح ۰۵/۰ نشان دادند. نهایتا نتایج مدل معادلات ساختاری نشان داد که رهبری خدمتگذار به صورت مستقیم و با واسطه یادگیری سازمانی بر فراموشی سازمانی کارکنان تاثیر می گذارد، که در این میان ضریب تاثیر گذاری دو مولفه توانمندی سازی و بینش رهبران بیشتر از سایر ابعاد بود.

کلیدواژه ها:

رهبری خدمتگزار ، یادگیری سازمانی ، فراموشی سازمانی