بررسی مساله حضانت فرزند در حقوق ایران

هدف پژوهش حاضر بررسی حضانت و سرپرستی فرزند مشترک در حقوق ایران بود. برای گردآوری داده ها در اینپژوهش از کتب و مقالات و پایگاه داده های معتبر از جمله SID، نورمگز، سیویلیکا و... استفاده شده است. برای انجام پژوهش، از خلاصه برداری مطالب برای عناوین و طرح از پیش تعیین شده پژوهش بهره برده شده و طبق روند منطقینگارش پایان نامه صورت گرفته است. براساس یافته های پژوهش، حضانت از مباحث پیچیده حقوق خانواده است و باوجودمطالعات گسترده فقها و حقوق دانان، هنوز مسائلی از آن ناشناخته مانده است. حضانت نوعی ولایت و سلطنت بر کودکو مجنون به منظور نگهداری و تربیت آنهاست. این امر از حقوق و تکالیف والدین به شمار میرود. آنچه قانون مدنی ایراندر ماده ۱۱۶۸ بیان میکند این است که نگهداری اطفال هم حق و هم تکلیف ابوین است. در ماده ۱۶۹ قانون مدنی، مقررمی دارد مادر حق حضانت و نگهداری پسر را تا دو سال و دختر را تا هفت سال بر عهده دارد از نظر فقهای شیعه، درصورت فوت پدر، مادر مقدم بر هر شخصی، حتی جد پدری در حضانت بر کودک است اگرچه ازدواج نماید.

کلیدواژه ها:

حضانت ، فرزند مشترک ، حقوق ایران ، قانون مدنی ، حقوق خانواده