استراتژی طراحی رواق برای رسیدن به معماری پایدار دراقلیم گرم و خشک در کشور ایران

در قدیم برای امر ساختمان سازی استفاده از مصالح بومی و در دسترس هر منطقه ای رایج بوده است. در اقلیمهای گرم و خشک از خشت، گل، آجر و برای تزئینات نیز از انواع گچبری ها و آینه کاری ها بکار برده می شد.اقلیم های معتدل و مرطوب استفاده از کاه گل و چوب مرسوم بوده و در مناطق سرد و کوهستانی نیز سنگ بیشتردر دسترس بوده است. گاهی نیز دیده شده از مصالح ترکیبی نیز استفاده شده است. در بناهای امروزی نیز استفادهاز مصالح جدیدی مانند بتن، سیمان، آجر و انواع سنگ ها تزئینی مرسوم است . در گذشته کاخ ها، بناهایحکومتی، عبادتگاه ها، مقابر و بناهای مسکونی دارای ایوان بوده اند اما در معماری معاصر بحث خیلی متفاوتشده است . ایوا ن در معماری ایران بسیار فرات ر از عنصر کالبدی وابسته به یک معماری عمل کرده است و عملکردآن با توجه به نحوه کارکرد بنا بسیار متنوع می باشد. ایوان ها فضای نیمه باز جلوی اتاق ها می باشند که نماهایبا ارزشی را در اطراف حیاط ها ایجاد می کنند و از لحاظ اقلیمی و ا یجاد تعادل آب و هوایی نیز بسیار قابل توجهمی باشند. ایوا ن یکی از تکنیک های برجسته معماری ایران به شمار می رود که در طول تکامل معماری هموارهنقش مهمی را در کالبد بناهای ای ران بر عهده داشته است و جزء لینفک معماری آن محسوب می گردد. لذاشناخت این عنصر و آشنایی با تاریخچه و جایگاه کنونی آن در بناهای سنتی و زنده نگه داشتن اهمیت وجود آندر بناها و تاثیرش بر ترویج معماری پایدار از اهمیت خاصی برخوردار است.ایوان در بیشتر خانه های سنتی و ابنیهتاریخی با کاربری های متفاوت از جمله عبادتگاه،کاخ، عمارت مسکونی و ... به چشم می خورد، اما از نظر فرم،ابعاد و جایگاه متنوع بوده و عملکردهای بسیاری داشته است.

کلیدواژه ها:

استراتژی ، ایوان ، طراحی ، گرم و خشک ، معماری .