اثر تخم کشی کنه کش های گیاهی و شیمیایی مختلف روی کنه تارتن دولکه ای، Tetranychus urticae Koch در مزرعه توت فرنگی

کنه تارتن دولکه ای (Tetranychus urticae) آفت جدی توت فرنگی در مزارع و گلخانه ها می باشد. با توجه به سرعت بروزمقاومت این آفت نسبت به کنه کش های رایج، به منظور ایجاد تنوع کنه کش ها و کارایی بیشتر آن ها، مطالعه ای روی کنه کش هایمختلف گیاهی و شیمیایی شامل ماترین ( ۱ و ۲ در هزار)، دایابون ( ۸ در هزار)، بی فنازیت (۰/۵ در هزار)، سایفلومتوفن (۱ درهزار)، اسپیرومسیفن (۰/۴ در هزار)، اسپیرودیکلوفن (۰/۵ در هزار) و تنداکسیر (۲/۵ در هزار) در قالب طرح بلوک های کاملتصادفی با چهار تکرار انجام شد. نمونه برداری از برگ ها قبل از اعمال تیمارها و به ترتیب ۱، ۲، ۴، ۷ و ۱۴ روز بعد از اعمالآن ها صورت گرفت و تعداد تخم های سالم شمارش گردید. نتایج نشان داد با گذشت زمان، به طور کلی اثر تخم کشی ترکیباتافزایش یافت، به طوری که در روز چهاردهم بعد از سمپاشی، سایفلومتوفن، اسپیرومسیفن، اسپیرودیکلوفن، دایابون، بی فنازیت، ماترین ( ۲ در هزار)، ماترین ( ۱ در هزار) و تنداکسیر به ترتیب با کارایی ۹۶/۵۸، ۹۵/۳۳، ۹۰/۳۹، ۸۳/۸۷، ۷۷/۱۷، ۶۱/۹۱ و ۴۹/۸۸ درصد در جایگاه های اول تا هشتم از نظر میزان تخم کشی قرار گرفتند. نتایج این پژوهش نشان داد که حشره کش های شیمیایی اثر کنترلی مناسبی روی تخمهای این کنه آفت دارند و دو کنهکش گیاهی دایابون و ماترین ( ۲ در هزار) نیز گزینه های جایگزین مناسبی هستند.

کلیدواژه ها:

توت فرنگی ، کنه تارتن دولکه ای ، کنه کش های گیاهی و شیمیایی ، اثر تخم کشی