بررسی ارتباط بین یادگیری خودراهبر و میزان سواد فناوری اطلاعات و ارتباطات دانشجویان گروه علوم مهندسی دوره های یادگیری الکترونیکی مورد مطالعه: موسسه آموزش عالی مهرالبرز

پژوهش حاضر با هدف تبیین یادگیری خودراهبر براساس میزان سواد فناوری اطلاعات و ارتباطات دانشجویان گروه علوم مهندسی دوره های یادگیری الکترونیکی موسسه آموزش عالی مهرالبرز انجام شده است. جامعه آماری تحقیق شامل همه دانشجویان، ۱۴۸ نفر و حجم نمونه ۱۰۸ نفر است که گزینش آنها از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شد. ابزار گردآوری داده ها، پرسش نامه یادگیری خودراهبر و سواد فناوری اطلاعات و ارتباطات است که روایی آن به وسیله استادان و ضریب پایایی آن به وسیله آلفای کرانباخ به میزان ۸۴.۳۸ تایید شده است. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی T تک نمونه، ضریب همبستگی پیرسون و ضریب رگرسیون گام به گام استفاده شده است. نتایج مربوط به بررسی سوالات پژوهش نشان داد که: ۱. بین تمامی مولفه ها ی یادگیری خودراهبر و سواد فناوری اطلاعات و ارتباطات همبستگی مثبت و معناداری در سطح ۰۵/۰ وجود دارد ۲. میان وضعیت یادگیری خودراهبر با ویژگی هایی نظیر جنسیت، سن، معدل و اشتغال دانشجویان تفاوت معناداری وجود ندارد ۳. نتایج رگرسیون گام به گام بیان گر این است که از بین مولفه های سواد فناوری اطلاعات و ارتباطات، مولفه ترکیب کردن، بیش ترین توان پیش بینی عوامل مولفه خودراهبری را دارد.

کلیدواژه ها:

یادگیری خودراهبر ، سواد فناوری اطلاعات و ارتباطات ، یادگیری الکترونیکی ، دانشجویان ، آموزش عالی