کاربست مدل تعادل عمومی جهت سناریوسازی اتخاذ سیاست پولی مناسب در شوک های اقتصادی ناشی از بحران های اجتماعی در ایران (مطالعه موردی شیوع بیماری کرونا)

در این مطالعه به تعیین سیاست پولی بهینه جهت کاهش اثرات منفی شوک ناشی از شیوع بیماری کرونا بر تولیدناخالص داخلی، رفاه کل و اشتغال در ایران با بکارگیری مدل تعادل عمومی محاسبه پذیر پویای بازگشتی (RDCGE) پرداخته شد. نتایج نشان داد اتخاذ سیاست پولی انبساطی معادل ۵% کاهش نرخ ذخیره قانونی، باعث کاهش اثرات منفی شوک ناشی از شیوع بیماری کرونا بر تولیدناخالص داخلی، رفاه کل و اشتغال در مقایسه با عدم اتخاذ سیاست پولی می شود. همچنین، اتخاذ سیاست پولی انبساطی معادل ۱۰% کاهش نرخ ذخیره قانونی، باعث کاهش بیشتر اثرات منفی شوک ناشی از شیوع بیماری کرونا بر متغیرهای مورد بررسی در مقایسه با ۵% کاهش نرخ ذخیره قانونی و اتخاذ سیاست پولی انبساطی معادل ۲۰% کاهش نرخ ذخیره قانونی، باعث کاهش بیشتر اثرات منفی شوک ناشی از شیوع بیمار کرونا بر متغیرهای مورد بررسی در مقایسه با ۱۰% کاهش نرخ ذخیره قانونی می شود. بر این اساس، به مقامات پولی پیشنهاد می شود، در شرایط مشابه اقدام به اتخاذ سیاست پولی انبساطی نمایند تا از این طریق بانک های تجاری بتوانند تسهیلات در اختیار خانوارها (جهت تحریک تقاضای کل و جلوگیری از کاهش تولیدناخالص داخلی) و تولیدکنندگان (جهت عدم اخراج یا تعدیل نیروی کار) به منظور کاهش رفاه کل جامعه قرار دهند.

کلیدواژه ها:

سیاست پولی بهینه ، شیوع بیماری کرونا ، متغیرهای کلان اقتصادی ، مدل تعادل عمومی محاسبه پذیر پویای بازگشتی (RDCGE)