تاثیر استفاده از تسلیح کنندهFRPدر رفتار اتصال تیر به ستون در سازه های بتنیتحت اثر بار انفجار

رفتار سازههای بتنی تحت اثر بارهای اعمالی به صورت مستقیم وابسته به رفتار اتصالات اجزای آن دارد. در این میان چنانچه مقدار نیروی اعمالیبزرگ باشد عملکرد این اتصالات نیاز به توجه ویژه دارد. در این مطالعه رفتار اتصال تی شکل تیر به ستون در سازههای بتنی که تحت اثر بارگذاریانفجار قرار دارند مورد بررسی قرار گرفته و راهکارهائی برای کاهش آسیب پیشنهاد شده است. نتایج مطالعات حاصل از تحلیلهای سه بعدی انجامشدهبا استفاده از نرم افزار آباکوس بوده و به منظور اعمال نیروی انفجار از تئوری کانوپ بهره گرفته شده است. یافتههای این مطالعه نشان میدهد، استفاده از تسلیح کنندهFRPعملکرد اتصال بتنی را به صورت چشمگیری بهبود میبخشد و میزان آسیبها در محل اتصال را کاهش میدهد؛ به نحویکه درصورت استفاده از غلاف تسلیح کننده مقدار جابجائی حداکثر خارج از صفحه در مقایسه با حالت بدون تسلیح کننده حدود ۳۰ درصد کاهش یافته ومقدار کرنش غیرالاستیک در ناحیه اتصال به دلیل ویژگی محصورکنندگی غلاف به ۳ درصد مقدار کرنش در وضعیت غیرمسلح رسیده است. با اینوجود در صورت استفاده از این روش تسلیح، کرنش های پلاستیک در نواحی دورتر از محل اتصال دچار افزایش میگردد که به منظور طراحی سازهلازم است مورد توجه قرار گیرد. مقدار ماده منفجره و فاصله منبع انفجار از سازه بتنی دو پارامتر تاثیرگذار بر رفتار سازه بوده و حفظ فاصله حداقلیک متر برای اتصال بررسیشده در این مطالعه میتواند نیاز به استفاده از تسلیحکننده را در کنترل مقادیر کرنشهای پلاستیک از بین ببرد.

کلیدواژه ها:

اتصال بتنی ، بار انفجار ، آباکوس ، تحلیل اجزاءمحدود