بررسی علیت بین تورم، رشد تولید، قیمت نفت و نااطمینانی آنان با استفاده از یک مدل گارچ سه متغیره برای ایران

با استفاده از یک مدل گارچ سه متغیره ما به دنبال بررسی روابط علی بین شش متغیر تورم، رشد تولید، رشد قیمت نفت، نااطمینانی تورم (نااطمینانی اسمی)، نااطمینانی رشد تولید (نااطمینانی حقیقی) و نااطمینانی قیمت نفت در مورد ایران هستیم. نتایج نشان دهنده این است که افزایش تورم با افزایش در نااطمینانی تورمی (فرضیه فریدمن (۱۹۷۷) و بال (۱۹۹۲)) همراه است. علاوه بر آن، رشد بالاتر تولید با نااطمینانی حقیقی بالاتر همراه است. با افزایش نااطمینانی رشد تولید هم تورم (فرضیه دوریوکس(۱۹۸۹)، کوکرمن و گرلاچ(۲۰۰۳)) و هم رشد (فرضیه میرمن(۱۹۷۱)، بلک(۱۹۸۷) و بلکبرن(۱۹۹۹)) افزایش می‎یابد. فرضیه هلند[۱] (۱۹۹۵) یعنی وجود علیت منفی از نااطمینانی تورم به تورم برای وقفه هشت و در سطح ۱۰ درصد رد نمی‎شود. فرضیه وجود علیت منفی از نااطمینانی قیمت نفت به رشد تولید (فرضیه پیندیک(۱۹۹۱)، فردرر(۱۹۹۶)، بارسکی و کیلیان (۲۰۰۴)) پذیرفته می‎شود. افزایش قیمت نفت نیز در کوتاه‎مدت رشد تولید را افزایش داده و تورم را کاهش می‎دهد. در مورد سایر روابط علی آزمون شده به نتایج تجربی قوی دست نیافتیم. ۶. Holand (۱۹۹۵)

کلیدواژه ها:

تورم ، رشد تولید ، قیمت نفت ، نااطمینانی تورمی ، نااطمینانی رشد تولید ، نااطمینانی قیمت نفت ، مدل گارچ سه متغیره