توانمندسازی زنان روستایی از طریق آموزش کارآفرینی؛ یک مرور سیستماتیک

هدف: توانمندکردن زنان می تواند موجب شود تا این قشر از جامعه قوت ها، ضعف ها، فرصت ها و تهدیدهای خود را بشناسند و با توجه به ظرفیت های خود به سمت اهداف حرکت کنند. در همین راستا و با توجه به اهمیت مقوله توانمندی در این پژوهش سعی شده است تا با مرور ادبیات و مقالات پراستناد در این حوزه به واکاوی ظرفیت های علمی موجود پرداخته شود. روش: مطالعه حاضر با استفاده از مرور سیستماتیک به بررسی دستاورد های علمی در طول ۱۰ سال گذشته (۲۰۲۰-۲۰۱۰) و بررسی ۲۴ مقاله پراستناد در این حوزه پرداخته شد. یافته ها: در مجموع بررسی و کنکاش در مطالعاتی که یک دهه ی اخیر پیرامون توانمند سازی زنان صورت گرفته است، حاکی از آن است که طیف وسیعی از ابعاد مختلف توانمندی و رویکردهای متفاوت توانمند سازی مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. با این حال در پژوهش های پیشین جایگاه آموزش به ویژه آموزش کارآفرینی در بحث توانمندسازی زنان روستایی کمتر مورد توجه قرار گرفته است. نتیجه گیری: با تلفیق برنامه های آموزشی کارآفرینانه در قالب ترویج فکرهای نو، ضمن ارائه آموزش های مهارتی برای فعالیت در بخش های اقتصادی، ارتقاء سطح دانایی و آگاهی زنان روستایی نسبت به شناخت واقع بینانه ای از ظرفیت ها و توانایی های خود، انتظار می رود بستری مطلوب برای بازآفرینی اجتماعی آنان فراهم شود.بر این اساس بررسی های بیشتر و انجام پژوهش های دقیق و جامع در خصوص به کارگیری این دو مفهوم (آموزش و توانمندسازی) در کنار یکدیگر به صورت مکمل، لازم و ضروری است. پژوهش های آینده می توانند با تمرکز بر توانمندسازی زنان روستایی، طراحی مدل آموزش کارآفرینی و اجرا و عملیاتی سازی آن را مدنظر قرار دهند.

کلیدواژه ها:

توانمندسازی ، زنان ، آموزش ، کارآفرینی ، مرور سیستماتیک