ویژگی های کمی و تنوع گونه ای توده های شاخه زاد در جنگل های ارسباران

مطالعه ساختار جنگل ها در شناسایی توده ها و تدوین برنامه های مناسب مدیریتی، بسیار کارآمد است. در پژوهش پیش رو، ویژگی های کمی و تنوع گونه ای درختی و درختچه ای در توده های شاخه زاد جنگل های ارسباران در استان آذربایجان شرقی بررسی شد. ابتدا، ۲۴ قطعه نمونه مربعی شکل نیم هکتاری در توده های مذکور به روش تصادفی- منظم پیاده شد. سپس، مشخصه های کمی جست های هر قطعه نمونه شامل گونه، تعداد جست در هر جست گروه، قطر و ارتفاع جست گروه اندازه گیری شد. برای بررسی تنوع زیستی از شش شاخص تنوع سیمپسون و شانون- وینر، غنای مارگالف و منهنیک و یکنواختی پایلو و هیل استفاده شد. نتایج نشان داد که اوری (Quercus macranthera Fisch. & C.A.Mey. ex Hohen.) (۱/۶۱ درصد)، گونه غالب درختی و ممرز (Carpinus betulus L.) (۲/۱۲ درصد)، افرا کرب (Acer campestre L.) (۴/۱۰ درصد) و هفت کول (Viburnum lantana L.) (۲/۳ درصد) جزء گونه های همراه بودند. میانگین ارتفاع و قطر برابر سینه جست گروه ها به ترتیب ۰۸/۵ متر و ۵۳/۱۰ سانتی متر به دست آمد. بیشترین و کمترین مقدار تنوع زیستی به ترتیب متعلق به شاخص های پایلو (۴۲/۱) و منهنیک (۳۱/۰) بودند. به طورکلی، توده های شاخه زاد مورد مطالعه، تنوع زیستی مناسبی داشتند. بااین حال، منحنی پراکنش قطری نیمه زنگوله ای شکل و متوسط قطر جست گروه ها نشان دهنده توده های همسال و جوان است. این ساختار می تواند به دنبال عدم مدیریت اصولی و شدت زیاد تخریب در این جنگل ها ایجاد شده باشد.اوری، تنوع زیستی، جست گروه، جنگل شاخه زاد

کلیدواژه ها:

اوری ، تنوع زیستی ، جست گروه ، جنگل شاخه زاد