تاثیر پارامترهای فرایندی در بازده و درجه پیوند زنی پلی استایرن-کو-آکریلونیتریل بر لاتکس پلی بوتادی ان (g-ABS) به روش پلیمریزاسیون امولسیون دانه ای

در این کار پژوهشی، کوپلیمر پیوندی استایرن-آکریلونیتریل روی لاتکس پلی بوتادی ان، به روش پلیمریزاسیون امولسیون دانه ای و به کمک سیستم آغازگر اکسیداسیون احیا، شامل کیومن هیدروپراکساید-تترا سدیم پیرو فسفات- سولفات آهن-دکستروز، تهیه و تاثیر آغازگر، عامل انتقال زنجیر، پروفیل دمایی، نسبت لاتکس پلی بوتادی ان به مونومر و نحوه تاثیر مونومرها بر کارایی و درجه گرافتینگ مطالعه شده است. نتایج نشان می دهند با افزایش مقدار و زمان افزایش آغازگر در حضور عامل انتقال زنجیر، کارایی و درجه گرافتینگ بهبود و با ازدیاد زمان افزایش مونومر، علاوه بر بهبود کارایی و درجه گرافتینگ، درصد استایرن-کو-آکریلونیتریل آزاد کاهش می یابد. عدم استفاده از عامل انتقال زنجیر، کاهش چقرمگی کامپاند تهیه شده را سبب می شود. دمای بهینه برای انجام واکنش گرافتینگ ۷۰ درجه سانتیگراد و زمان افزایش مونومر ۱۲۰ دقیقه به دست آمد

کلیدواژه ها:

پلیمریزاسیون امولسیونی دانه ای ، g-ABS ، درجه پیوند ، کارایی پیوند