تاثیر تجربه شغلی بواسطه سرمایه روانشناختی و فرسودگی شغلی بر رفتار نوآورانه کارکنان با توجه به تعدیلگری تحرک شغلی درک شده کارکنان در میان کارکنان شرکت بیمه دی و پارسیان در تهران

هدف اصلی این پژوهش تاثیر تجربه شغلی بواسطه سرمایه روانشناختی و فرسودگی شغلی بر رفتار نوآورانه کارکنان با توجه به تعدیلگری تحرک شغلی درک شده کارکنان در میان کارکنان شرکت بیمه دی و پارسیان در تهران می باشد. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش توصیفی _تحلیلی ، به شیوه پیمایشی با رویکرد علی است . جامعه آماری در این پژوهش شامل کارکنان شرکت بیمه دی و پارسیان می باشد و نمونه آماری ۱۷۴ نفر است که با استفاده از فرمول کوکران و به روش تصادفی ساده انتخاب شده است . ابزار گردآوری داده های اولیه پرسشنامه استاندارد کیم و همکاران(۲۰۲۱)، می باشد و روایی به شکل صوری و روش تحلیل عاملی با شاخص KMO و همچنین پایایی آنها با گزارش ضریب آلفای کرونباخ کل (۹۵۷/۰) مورد تایید قرار گرفت . در تحلیل داده ها از روشهای آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد، که در تحلیلهای توصیفی از نرم افزار spssنسخه ۲۱ و در بخش تحلیلهای استنباطی و آزمون فرضیه های پژوهش هم از معادلات ساختاری و نرم افزار لیزرل۸/۸ استفاد شد. نتایج پژوهش با استفاده از تکنیک تحلیل مسیر نشان می دهند که سرمایه روان شناختی و فرسودگی شغل ی تاثیرگذاری تجربه شغلی توسعه ای بر رفتارهای نوآورانه کارکنان را میانجیگری می کند. تحرک شغلی درک شده کارکنان تاثیرگذاری تجربه شغلی توسعه ای بر سرمایه روان شناختی و فرسودگی شغل ی را تعد یل می کند، فرسودگی شغلی ، سرمایه روان شناختی بر رفتارهای نوآورانه کارکنان تاثیر معناداری دارد و در پایان با توجه به نتایج پژوهش پیشنهادات کاربردی ارائه شده است .

کلیدواژه ها:

تجربه شغلی ، سرمایه روانشناختی ، فرسودگی شغل ی ، رفتار نوآورانه کارکنان ، تحرک شغلی درک شده کارکنان