پتانسیل یابی آب زیرزمینی با استفاده از روش ترکیبی تحلیل سلسله مراتبی و منطق فازی (مطالعه موردی: دشت ورامین)

با افزایش جمعیت و نیازهای آبی موجود، ضرورت و اهمیت منابع آب زیرزمینی به عنوان یکی از مهم ترین منابع تامین کننده آب شیرین، بیش از پیش آشکار می‎شود. در این پژوهش، به منظور شناسایی مناطق دارای پتانسیل آب زیرزمینی دشت ورامین از معیارهای تراکم آبراهه­ای، فاصله از آبراهه، شیب، طبقات ارتفاعی، ضخامت آبخوان، تراز آب زیرزمینی، مقدار بارندگی، شاخص رطوبت توپوگرافی و میزان نفوذپذیری استفاده شده است. نقشه معیارهای مذکور تهیه و به کمک روش تحلیل سلسله مراتبی، معیارها مربوطه مورد وزن دهی قرار گرفتند و با تعیین نرخ تاثیرگذاری برای هر کلاس و استفاده از روش منطق فازی، نقشه پیش بینی پتانسیل آب زیرزمینی به دو روش تحلیل سلسله مراتبی و تحلیل سلسله مراتبی فازی به روش روی هم گذاری تهیه شدند و دقت هر روش به کمک چاه­هایی با آبدهی بالا مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که با توجه به پیچیدگی­های هیدروژئولوژیکی موجود در منطقه دقت روش تحلیل سلسله مراتبی فازی ۶۱ درصد و روش تحلیل سلسله مراتبی ۵۴ درصد بوده است. همچنین مناطقی با پتانسیل بالا بیشتر در نیمه شمالی دشت که پوشیده از رسوبات درشت دانه دوران کواترنر هستند قرار گرفته اند. نتایج نشان داد که به کارگیری روش تحلیل سلسله مراتبی فازی، ضمن صرفه جویی در زمان و هزینه، قابلیت مناسبی در پیش بینی پتانسیل آب زیرزمینی داراست.

کلیدواژه ها:

Potential Detection ، Groundwater ، Analytical Hierarchy Process ، Fuzzy Logic ، : پتانسیل یابی ، آب های زیرزمینی ، روش تحلیل سلسله مراتبی ، منطق فازی ، دشت ورامین