سنتز مشتقات سولفوسوکسینات به عنوان امولسیفایر جهت سیالات حفاری امولسیونی پایه آبی
محل انتشار: مجله پژوهش نفت، دوره: 27، شماره: 5
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 54
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PRRIP-27-5_010
تاریخ نمایه سازی: 6 دی 1402
چکیده مقاله:
در این تحقیق سنتز آزمایشگاهی امولسیفایرهای آنیونی، منو استر دی سدیم لوریل اتر سولفوسوکسینات و دی استر سدیم لوریل اتر سولفوسوکسینات اتوکسیله انجام گردید. از ترکیبات فوق در ساخت امولسیون های گازوییل/ آب شور و گازوییل/ آب شیرین استفاده شد و پایداری آنها براساس دستورالعمل مورد پذیرش مناطق نفت خیز جنوب مورد ارزیابی قرار گرفت. بدین منظور با افزایش cc ۱ محلول های ۲۵، ۳۷ و ۵۰% وزنی از هر امولسیفایر در آب مقطر به cc ۱۰۰ مخلوط های گازوییل/ آب شور و گازوییل/ آب شیرین با نسبت های ۶۰/۴۰ و ۷۰/۳۰ و سپس هموژنایز کردن مخلوط توسط یک دستگاه هموژنایزر با دور بالا امولسیون هایی تهیه شد. در ادامه با بررسی پایداری امولسیون های تشکیل شده در دمای محیط (به مدت hr ۲۴) و در دمای C°۹۰ (به مدت hr ۴)، کارایی ترکیبات سنتز شده به عنوان امولسیفایر در ساخت سیالات حفاری امولسیونی پایه آبی مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاصل از این آزمایشات موید آن است که این موادها در مقایسه با نمونه تجارتی دارای کارایی قابل قبولی بوده اند، به طوری که ترکیب سدیم لوریل اتر سولفوسوکسینات اتوکسیله در فرمولاسیون های گازوییل/ آب شور و گازوییل/ آب شیرین و نیز دی سدیم لوریل اتر سولفو سوکسینات در فرمولاسیون های گازوییل/ آب شور از خود تاثیرات امولسیفایری و پایداری مناسبی داشته اند. به منظور مطالعه اثرات زیست محیطی این دو ترکیب، فرآیند زیست تخریب پذیری هوازی آنها با اندازه گیری میزان کربن تشکیل شده در محلول آنها در برابر مدت زمان اقامت در گرمخانه نسبت به یک نمونه شاهد(کنترل) که فاقد آن ترکیبات می باشد بررسی گردید، نتایج حاصل از آزمایشات نشان می دهد که این دو امولسیفایر را می توان به عنوان مواد زیست تخریب پذیر در سیالات حفاری امولسیونی پایه آبی در عملیات حفاری استفاده نمود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
احمد بابانعلبندی
پژوهشکده توسعه فناوری های شیمیایی، پلیمری و پتروشیمی، پژوهشگاه صنعت نفت، تهران، ایران
علی اصغر خلیلی
پژوهشکده توسعه فناوری های شیمیایی، پلیمری و پتروشیمی، پژوهشگاه صنعت نفت، تهران، ایران
علیرضا نصیری
گروه پژوهش حفاری و تکمیل چاه، پژوهشکده مهندسی نفت، پژوهشگاه صنعت نفت، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :