انواع دولومیتهای سازند آسماری در میدان نفتی آغاجاری و تاثیر آنها بر روند نمودارهای تزریق جیوه
محل انتشار: مجله پژوهش نفت، دوره: 28، شماره: 6
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 62
فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PRRIP-28-6_004
تاریخ نمایه سازی: 6 دی 1402
چکیده مقاله:
سازند آسماری در میدان نفتی آغاجاری (واقع در فروافتادگی دزفول) با حدود m ۴۰۰ ضخامت، در یک محیط رمپ کربناته نهشته شده و تحت تاثیر فرآیندهای دیاژنزی مختلفی قرار گرفته است. مطالعه مغزههای حفاری، مقاطع میکروسکوپی و تصاویر میکروسکوپ الکترونی پنج چاه این میدان نشان میدهد، دولومیتیشدن، یکی از موثرترین فرآیندهای دیاژنزی برروی خواص مخزنی سازند آسماری بوده و عمدتا قسمتهای بالایی این سازند را تحت تاثیر قرار داده است. پنج نوع دولومیت شامل دولومیکریت (کوچکتر از µm ۱۶)، دولومیکرواسپاریت (۱۶ تا µm ۶۲)، دولواسپاریت (بزرگتر از µm ۶۲)، دولومیتهای پراکنده در ماتریکس و سیمانهای دولومیتی در نمونههای مورد مطالعه قابل شناسایی است که هر یک تاثیر متفاوتی برروی روند منحنیهای تزریق جیوه و در نتیجه خواص مخزنی سازند آسماری داشتهاند. دولومیکرواسپاریتها فراوانترین نوع دولومیت در نمونههای مورد مطالعه بوده که بهسبب داشتن تخلخلهای بینبلورین، دارای تخلخل و تراوایی بسیار بالایی (بهترتیب میانگین ۱۶% و mD ۳۵) هستند. به همین دلیل با اندک فشار ورودی (حدود psi ۵)، از جیوه اشباع میشوند و لذا منحنیهای فشار موئینه آنها دارای شیب تند میباشد. دولومیکریتها بهسبب ماهیت دانهریز بلورها، بهطور اولیه دارای تخلخل خوب و تراوایی نسبتا پایینی (۵/۱۱% و mD ۴) هستند، اما چنانچه با فرآیند انحلال همراه شوند خواص مخزنی مشابه با دولومیکرواسپارها پیدا میکنند و منحنیهای فشار موئینه آنها به سمت چپ جابهجا خواهد شد. دولومیتهای پراکنده در ماتریکس نقش چندانی در خواص مخزنی سازند آسماری ندارند، دولواسپاریتها بهسبب تاثیر بیش از حد فرآیند دولومیتیشدن و قفل شدن بلورها در هم و سیمانهای دولومیتی بهسبب قطع ارتباط فضاهای خالی سبب کاهش تخلخل و تراوایی شدهاند. با توجه به فراوانی دولومیکرواسپاریتها و دولومیکریتهای دارای حفرات انحلالی در زونهای یک، دو و سه سازند آسماری، بهنظر میرسد این زونها پتانسیل بهتری برای حفاری و تکمیل چاههای آتی میدان نفتی آغاجاری داشته باشند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مصطفی مرادی
گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران
سید رضا موسوی حرمی
گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران
اسداله محبوبی
گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران
محمد خانه باد
گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :