بهینه سازی تولید یکپارچه از یک میدان بالغ نفتی با استفاده از فرازآوری مصنوعی با گاز و با در نظر گرفتن محدودیت های غیر خطی عملیاتی

در سال های اخیر بحث بهینه سازی تولید به یکی از موضوعات مورد نیاز در صنعت نفت و گاز تبدیل شده است. بهینه سازی تولید یکی از پیچیده ترین فعالیت ها از نقطه نظر عملیاتی که به علت خواص فیزیکی متنوع سنگ و سیال، خطاهای ابزارها تحت تاثیر عدم قطعیت قرار می گیرد. بهینه سازی تولید بر مبنای مجموعه فعالیت هایی که اطلاعات اندازه گیری و جمع آوری شده را به تصمیمات مدیریتی بهینه تبدیل می کند، تعریف می شود. در این مطالعه، بهینه سازی تولید از یک میدان بالغ هیدروکربوری واقع در جنوب ایران با درنظر گرفتن محدودیت های غیرخطی و چهار سناریوی متفاوت صورت پذیرفت و با توجه به میزان تولید تجمعی نفت و سود حاصل از پروژه، بهترین سناریوی تولیدی برای میدان مورد مطالعه انتخاب شد. نتایج حاصل از شبیه سازی و بهینه سازی نشان داد که در شرایط کنونی میدان، تزریق گاز نسبت به فرازآوری مصنوعی با گاز به دلیل کاهش هزینه و زمان و همچنین افزایش ارزش خالص کنونی در اولویت است. اگر چه با استفاده از روش فرازآوری مصنوعی با گاز میزان تولید انباشتی نفت نسبت به روش تزریق گاز بیشتر است اما به دلیل افزایش هزینه های آن ارزش خالص کنونی کمتری خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

میدان هیدروکربوری ، محدودیت های غیر خطی ، تولید بهینه ، فرازآوری مصنوعی با گاز ، بهینه سازی