مدل ریاضی برای مکان یابی بهینه شعب تامین اجتماعی در شرق تهران

این مقاله مدلی ریاضی برای مکان یابی بهینه شعب تامین اجتماعی در شرق تهران با استفاده از داده های ۱۳۹۰ می پردازد. درابتدا به کمک مدل ریاضی صفر و یک مشخص می شود که کدام مناطق نیاز به تاسیس شعبه جدید دارند. سپس به تعیین مکان دقیق شعبه در منطقه مورد نظر پرداخته می شود. برای این منظور، عوامل موثر در مکان یابی تعریف می گردند. این عوامل عبارتند از: قیمت زمین، جمعیت بیمه شده، نزدیکی به پارکینگ ها، نزدیکی به بانکهای عامل، نزدیکی به کارگزاری ها ، نزدیکی به درمانگاه ها، نزدیکی به مترو ، نزدیکی به ایستگاه های اتوبوس و نزدیکی به بزرگراه. با توزیع پرسشنامه و انجام مقایسات زوجی و روش بردار ویژه، ضریب اهمیت هر عامل تعیین گردیده و اوزان حاصل به عنوان ضرایب تابع هدف یک مدل دیگر مورد استفاده قرار می گیرند. این مدل بهترین مکان برای تاسیس شعب جدید را مشخص می کند. نتایج مدل اول نشان می دهد که از بین ۱۸ منطقه حال حاضر در شرق تهران ، ۱۴ منطقه نیاز به احداث شعبه جدید دارند. در نهایت، مکان بهینه شعب جدید با حل مدل دوم مشخص گردید.

کلیدواژه ها:

مکان یابی ، مدل سازی ریاضی ، برنامه ریزی خطی ، تامین اجتماعی