بررسی تاثیر روش های تدریس مبتنی بر بازی بر ارتقا مهارت های اجتماعی دانش آموزان ابتدایی

مهارت اجتماعی راهی برای تعامل با دیگران است که حضور در موقعیت های اجتماعی را آسان تر می کند. داشتن این نوع مهارت ها به فرد اجازه می دهد که در برقراری ارتباط کلامی و غیرکلامی موفق عمل کند. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر روش های تدریس مبتنی بر بازی بر ارتقا مهارت های اجتماعی دانش آموزان ابتدایی و به روش توصیفی – تحلیلی انجام گرفته است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که آموزش مبتنی بر بازی یک نوع روش تدریس فعال محسوب می شود که در آن از بازی ها جهت تقویت یادگیری دانش آموزان استفاده می شود. دانش آموزان از طریق بازی با تمرین زندگی آینده و فراگیری روابط انسانی و اجتماعی و همکاری در گروه های بازی می توانند مهارت های اجتماعی خود را تقویت کنند.

کلیدواژه ها:

آموزش مبتنی بر بازی ، مهارت های اجتماعی ، دانش آموزان ابتدایی.